The Mtete Wedding - Part 1

Eindelijk is het dan zo ver! We staan zenuwachtig te wachten voor de deuren van de kerk, netjes in een rij, om op de maat van de muziek de kerk in te swingen. In Malawi loop je niet de kerk in, maar swing je een beetje. Dat hebben we in ieder geval gisteren geleerd tijdens de kerk repetitie. En herhaald, en herhaald en herhaald tot het hele loopje van de bruidsjonkers en bruidsmeisjes er goed in zat!
Maar nu is het voor het echie! Daar begint de muziek en het hele circus begint...

Maar eerst even terug naar het begin...waar waren we gebleven? Oh ja, de jurken van de bruidsmeisjes...

Woensdag...Jurken passen en familie komt aan
Op woensdag naar Blantyre om onze jurken te passen...de afgelopen weken zijn we al meerdere malen langs geweest om zeker te weten dat het allemaal klaar zou zijn. Op tijd. Tot vervelens toe, maar ja, het blijft natuurlijk wel Malawi!
Dus we komen daar aan en de kleermaker zegt: ja, eh, heb je het berichtje van Big Mama (zo heet de eigenaresse) niet gekregen???
Eh, welk berichtje, wat bedoel je, zijn de jurken nog niet klaar?
Ik begin langzaam rood aan te lopen en mezelf klaar te maken om deze kleermaker duidelijk te maken dat we echt niet langer kunnen wachten...tot hij begint te lachen en zegt: no worries madam, of course they are ready! Hmm...vreemde humor. Anyway, de jurken passen en wij zijn er klaar voor!

Op woensdag zijn ook de vader, moeder, twee broers en jongste zus van Jeanette vanuit New York ook aangekomen!

Donderdag...Bridal Shower
Vandaag hebben Sarah, Caro en ik de bridal shower gepland. Ook een amerikaanse traditie om samen met de dames cadeaus te geven aan de bruid, en advies!
Hiervoor hebben Sarah en Caro twee dagen door de bush gereden op zoek naar de perfecte locatie! In een droge rivierbedding omringd door schitterende bloemen en bomen en olifantenpoep...zetten we ’s ochtends alles op...tafel, stoelen, wit tafellaken.
Iedereen zit in het complot en Jeanette denkt dat ik haar en haar moeder en zus ophaal voor een game drive. Is ook wel zo, alleen rijden we even om, waar iedereen haar opwacht!!! Verrassing ;)
Het eten is geweldig en gezelschap goed. Wat wil je nog meer? Champagne in de bush!

Vrijdag...The Rehearsel
Rond een uur of 11 rijden we richting Blantyre. Wij, zijnde de bruidsmeisjes, hebben niet echt een druk programma en spenderen de dag met het eten van dubieuze kip in een dubieuze eetgelegenheid (is dat nou wel zo’n goed idee een dag voor de bruiloft???). Om 4 uur worden we opgehaald voor de Church Rehearsel.
Tja, ik dacht, gewoon naar binnen lopen, hoe moeilijk kan het zijn?
Maar nee! De man van de kerk neemt alles heel serieus. Wij helaas voor hem niet echt en liggen helemaal in een deuk als we de bruidsjonkers zien aan komen swingen. Swingen? Er komen danspasjes aan te pas! En buigingen. En allerlei volgordes en andere dingen. Moeten we nog allemaal onthouden ook! Als dat maar goed komt de volgende dag...

Na de church rehearsel volgt het rehearsel dinner. Oefenen om te eten? Ik weet het ook niet.
In ieder geval een diner met de naaste familie en bruidsmeisjes en jongens en partners.
Het is een hele gezellige avond met een hoop ontroerende speeches. Ik hoef niet per sé te trouwen, maar zo’n avond met mooie verhalen en speeches vind ik wel wat! Ik houd het niet meer droog als blijkt dat Jeanette voor haar bruidsmeisjes cadeaus heeft gekocht en voor ons allemaal een aparte speech heeft geschreven...

Zaterdag...The wedding
We hadden soort van afgesproken er om 8 uur te zijn, bij Jeanette. Om haren en make-up en dat soort geneuzel te doen. We waren van de week al een keer ’s avonds met krultangen in de weer geweest en ja, dat kostte wel een paar uur! Maar om negen uur kwamen we eindelijk aan en om 10 uur zaten we nog te kleppen...OEPS! Ja, nu moesten we toch wel heel erg gaan opschieten!
Maar vrouwen kunnen multitasken! Sarah en ik deden Jeanette’s haar terwijl Caroline bij mij de krulspelden er uit haalde. Natuurlijk waren we alsnog op tijd (op het nippertje!!!)

En toen waren we weer terug bij het begin (van dit blog). Daar staan we dan, keurig op een rijtje met een buik vol zenuwen!!! Alles gaat goed! Alle pasjes kloppen.
De priester doet zijn best om Harvey of Jeanette nog de kerk uit te jagen met heftige preken. Het gaat een half uur over de taboe van scheiden en hel en verdoemenis en weet ik niet wat. Als hij vervolgens begint over het feit dat huwelijk een moeilijk iets is en je er hard aan moet werken, omdat je soms ’s ochtends wakker wordt en naast je kijkt en afvraagt wat voor monster er naast je in bed ligt... kan ik mijn lach met moeite inhouden...
Maar goed, na anderhalf uur is het wederom een feit: I pronounce you husband and wife...he, waar blijft de kus? Geen kus in Malawi? Raar land!
By the way, je mag de priester niet betalen in geld. Nee, in plaats daarvan geef je hem, and I quote: 2 chickens, a crate of soft drinks and a bible!!!

Na de ceremonie lopen we weer in pas de kerk uit! En dan is het tijd voor alle foto’s en felicitaties.
En dat is niet zo saai als in Nederland! Zingen, dansen, op zijn Afrikaans! Iedereen jubelt en danst om het bruidspaar heen. Vooral Stella doet goed haar best om iedereen mee te krijgen!

Dat is het even voor vandaag...morgen ga ik verder met alle tradities en de receptie!!!

Check foto’s op http://flickr.com/photos/morilla/sets/72157603713135391/detail/

Veel liefs,
Amy en Tinus