liefde of last?

We zijn klaar bij Majete en willen nu gewoon weg! Het verhaal van de grote boze Zuid-Afrikanen komt eraan, maar geloof me dat we goede redenen hebben om weg te willen.

Maar dat kan dus nog niet.

De auto is een grote bron van frustratie aan het worden. Ja, het was liefde op het eerste gezicht, maar onze nieuwe partner bleek een dure smaak te hebben. Tot nu toe heeft de auto ons al 2x zoveel gekost als dat we gebudgetteerd hadden, meer dan waar we hem voor gekocht hebben. En nog is niet alles gerepareerd. Waarvan enkele cruciale onderdelen. En die onderdelen zijn niet te krijgen.
Een andere bron van frustratie is dat het zooo langzaam gaat. En Tinus kan alleen maar toekijken en cosmetische chirurgie toepassen. Dit is niet essentieel en zorgt er alleen maar voor dat de auto er mooi uitziet, maar dus nog steeds niet goed rijdt...en het enige wat we willen is gewoon weg van hier! Hij is er elke dag van zeven tot zeven om er op toe te zien dat er aan gewerkt wordt, maar ook dat gebeurt maar een paar uurtjes per dag. En de lijst is nog zo lang!
En dan gisteren was hij zo blij dat de radio en allerlei electra aangesloten was. Hij rijdt de auto naar huis en halverwege klettert het hele houten frame inclusief radio op zijn kop...zucht. En daar word je zo moe van. Het schiet gewoon niet op!
We wilden morgen = vrijdag wegrijden, maar dat gaat niet lukken. Wellicht kunnen we hem zondag of maandag naar een garage in Blantyre rijden, en dat gaat nog een paar dagen kosten, zo niet weken, en meer geld...zucht.
Het zit echt even niet mee...