8.8.07

Over communities en Guli

De afgelopen dagen stonden in het teken van het bezoeken van verschillende communities en hun projecten.

Zoals jullie inmiddels waarschijnlijk wel weten, heeft African Parks twee doelen. Het eerste is conservatie, dus het terugbrengen en behouden van de wildlife.
Het tweede is ervoor zorgen dat de mensen die rond Majete wonen, er ook profijt van ondervinden dat African Parks hier is neergestreken.

En dat doen we in de vorm van CBO’s en IGA’s.
CBO’s zijn de community based organisations. Een soort bestuursorgaan waarmee AP in gesprek gaat. Deze zijn officeel geregistreerd en erkend door de regering.
We hebben nu na 4 jaar 19 CBO’s rondom ons park gevormd. Deze cbo’s spreken namens zo’n 140.000 mensen.

De CBO’s worden door AP ondersteund middels IGA’s. IGA’s zijn Incoming Generating Activities oftewel projecten zodat mensen zelf hun geld kunnen verdienen. Op een andere manier dan stropen, dat is een beetje de achterliggende gedachte.

Inmiddels is er een lange lijst van verschillende IGA’s.
Een paar voorbeelden van de projecten:

Sconebaking
De vrouwen krijgen een oven gesponsord en meel om mee te beginnen.
Ze bakken dan zelf scones (van die kleine broodjes) die ze of zelf kopen of verkopen op de markt. E met dit geld kunnen ze dan weer nieuw meel kopen, of investeren in andere dingen.
Een scone kost 5 kwacha, dat is 2,5 cent.

Rabbitry
De gemeenschap krijgt geld om een huis voor de konijntjes te bouwen. Vervolgens krijgen ze dan bijvoorbeeld 8 konijntjes. En dan doen konijntjes wat konijntjes doen en zo heb je er 30. En dan verkoop je die weer (350 kwacha per konijn = 2,5 euro). En met dat geld kun je dan een geit kopen (3000 kwacha = 15 euro). En als je genoeg geiten hebt, misschien wel een koe (18000 kwacha = 90 euro).

Guinea Fowl / Poultry
Deze projecten zijn qua opzet hetzelfde, met als uitzondering dat guinea fowls parelhoenders zijn en als je poultry zegt, gaat het over kippen.
Dus huisje bouwen en je begint met een paar en eindigt met veel. Kippen hebben als voordeel dat ze ook eieren kunnen leggen, parel hoenders hebben weer meer vlees.

Grass crafts/jewelry
Met de komst van toeristen naar Majete wordt er ook een afzetmarkt gecreeerd voor dit soort dingen. Dus een aantal mensen zijn hard aan het oefenen hoe grashoedjes, matten of kettinkjes te maken voor de verkoop in het Heritage Centre.

Traditional dancing and singing
Er zijn al verschillende groepen gevormd die voor hun optredens betaald krijgen. Een bezoek aan een community is geen bezoek zonder de Namajete Band of de Valimba Band!

Vegetable Garden
Mais is ook maar mais. Zeer eenzijdig voedsel. In verschillende communities zijn ze nu bezig met het aanleggen van moestuinen waar ze verschillende groenten planten, zoals wortels, tomaten, bladgroente, kool, etc.

Nou, je krijgt een idee, de lijst is namelijk erg lang ;)

Dus wat hebben we de afgelopen dagen gedaan?

Donderdag 2 augustus - Mthumba en Kassisi CBO
Samen met Alexander zijn we eerst naar Nthuma CBO gegaan, klein uurtje rijden hier vandaan. Daar werden we enthiousiast ontvangen met geklap en gezang van de vrouwen. Na het plechtige gedeelte (iedereen moet altijd eerst geintroduceerd worden etc) kregen we het optreden van de Valimba en NaMajete band.
Dit is ook de community waar we met Han en Adrie geweest zijn en het was verbazend en enorm geweldig te zien wat er in die tussentijd gebeurd was!
Ze hadden een nieuwe –werkende- sconesoven gemaakt met heerlijke scones natuurlijk! De parelhoenders hadden een nieuw huis en er was een moestuin bijgekomen.
Nadat mam al uitgenodigd was om met de vrouwen te dansen, kwam ik later ook aan de beurt. Een hoop gelach en gegier en gebrul om die stramme heupen van de westerse vrouw haha! Ja, mijn bovenlichaam en onderlichaam zitten echt muurvast aan elkaar, maar als je de vrouwen ziet shaken... ongelooflijk!
Papa heeft de community nog erg verrast door twe mondharmonica’s mee te nemen. Het feit dat daar geluid uit kwam was bijna niet te vatten en toen de bands elk hun eigen exemplaar kregen, waren ze erg dankbaar.

Na Mthumba zijn we nog bij de konijntjes in Kassisi geweest. Ook daar weer echt onder de indruk. De vorige keer hadden ze een heel verhaal dat ze nu wel konijnen hadden, maar liever ook een geit wilden. Een get levert meer op qua vlees etc. Wij toen het advies gegeven: doe allebei. Kippen groeien sneller en kun je sneller verkopen dus eerder winst en dan heb je de geiten als side project.
Bij ons vorig bezoek hadden ze geld gekregen om een geit te kopen en nu was de geit er ook daadwerkelijk, met zijn eigen huisje!!!

Ze waren wel met hun toekomst bezig, want als ze nu genoeg geiten hadden, wilden ze een koe voor de melk en extra voeding voor de wezen in hun dorp. Dus pap nog wat geiten cadeau gegeven, in cash dan :)
Ben benieuwd als we volgende keer weer terugkomen!

Vrijdag 3 augustus - Nyau Guli
We hadden nog een verrassing in petto! We hebben pap en mam meegenomen naar een uitvoering van de Nyau Guli. Dit is een geheim genootschap van mannen die in maskers en pakken tevoorschijn komen bij bruiloften, begrafenissen en dat soort dingen. Ze hebben hun eigen rituelen, geloof en geheimen. Die je ook nooit mag doorvertellen aan iemand anders als je ze gehoord hebt van een ingewijde. Een hele speciale groep dus.
Wij vonden het zelf ook erg spannend, aangezien we dit nog nooit hadden gezien of gedaan. We komen ze af en toe tegen op straat, maar dan rijden we hard door. Deze mannen hebben als ze verkleed zijn een speciale status. Ze zijn dan immers geen mens meer, maar een soort doorgeefluik voor de geesten van de voorvaders.
Dus wetten en regels gelden niet voor hen en ze mogen en kunnen zo’n beetje alles doen wat ze willen.

Maar goed. Deze groep heeft ook in de gaten dat er meer bezoekers naar Majete komen en ze hebben besloten dat ze deze mensen willen laten zien hoe hun dans eruitziet. Omdat ze er trots op zijn, omdat ze niet langer alles geheim hoeven te houden aangezien Malawi een democratie is en geen dictatuur, en omdat ze er ook nog wat aan overhouden voor hun communities.
Ze kwamen naar Majete met het verzoek een keer op te treden. Zo gezegd, zo gedaan en ineens bevonden wij ons in het midden van een dorp op vier plastic stoeltjes omringd door alle kinderen, mannen en vrouwen van het dorp.
Voor het dorp ook een hele belevenis, want normaal gesproken komen ze nooit zo in aanraking met deze groep.

Van rechts hoorden we al wat hoge gilletjes en kreten, de drummers begonnen hun drums te bewerken met een alles doordringend en opzwepend ritme. Vanuit het niets kwam er een figuur van top tot teen verkleed in een pak van gras en begon te dansen. In totaal waren er vier Guli die elkaar afwisselden. Het tempo werd steeds sneller en het was een van de meest indrukwekkende dingen die ik ooit gezien heb.

Zaterdag 4 augustus - Namitsempha CBO
Vandaag heb ik met pap en mam nog de community in Namisempha bezocht. Dat ligt ten noorden van het park. Omdat we nog meer gasten hadden, zaten wij anderhalf uur achterin de bak te hobbelen. Maar dat vind ik heerlijk, geeft je een echt gevoel van vrijheid!
Ook daar werden we weer warm welkom geheten met het welkomstlied. En ook daar hadden ze in verschillende dorpen een aantal imposante projecten.
Ook hier smaakten de scones weer goed. De kippen van het poultry project hadden bijna een beter huis dan de mensen.
Meest verrassend was de bijenkorf waar geen bijen inzaten ;) Desalniettemin hebben ze er een stuk of 30 die jaarlijks rond de 120 kilo honing produceren. Die verkopen ze weer in potjes en daar maken ze een aardige winst mee.
Het meest indrukwekkend was de moestuin en irrigatieproject van deze gemeenschap. Een gebied ter grootte van een voetbalveld waar alles goed bloeide en groeide. De reden hiervoor was de pomp die ze hadden gemaakt. Lastig uit te leggen, check de foto’s maar. Lijkt op zo’n ding uit de fitnesschool waarbij je twee planken aanloopt.
Als bedankje en afsluiting van ons bezoek hadden ze nog een theater show in elkaar gezet! Met toneelstukjes in het Chichewa. Was erg leuk. En tot onze verrassing kwamen er daar ook ineens twee Guli tevoorschijn. Helaas waren ze niet helemaal goed georganiseerd, dus er waren geen drums om ze te begeleiden en geen vrouwen om te zingen. En dan mogen ze niet optreden.
De terugweg was spannender dan de heenweg, aangezien de achterbak nu vol zat met een traditionele (lege) bijenkorf, zakken meel en meer mensen :)

Zondag 5 augustus - giraffen, duiker en Hope
Jaaa, eerst giraffen kijken in Nyala park. We hadden erg veel mazzel vandaag en hebben bijna alle dieren in het kleine parkje wel gezien.

Vervolgens gelunchd in Nyala Lodge. Daar waar de vorige keer die baviaan op mijn rug sprong. Ik kan je vertellen dat baviaan en bleu monkey alletwee groot zijn en weer teruggekeerd zijn naar de bush. De mongoose woont nog steeds daar. En er is een nieuw lid van de familie bijgekomen, een baby duiker.
Een duiker is een van de kleinste antilopes en een baby is dan dus echt ieniemienie. Check de foto’s.

Uiteindelijk zijn we op bezoek geweest bij Esther en Paul, een nederlands stel die in Hope Village wonen. Hope village is een wezenproject en we waren erg onder de indruk. Ze hebben 18 wezen intern, maar hun doel is om zoveel mogelijk wezen bij familie onder te brengen en die te steunen. Ze proberen om in alles zelfvoorzienend te zijn en hebben dus nu hun eigen mega-moestuin waar we lekker andijvie vandaan hebben. Binnenkort andijviestamppot.

Maandag een rustige dag, ‘gewoon’ gewerkt en ’s avonds lekker met zijn allen in de lapa gezeten en gelezen. Ik heb Harry nu bijna uit, hij staat oog in oog met You-know-who!

Dinsdag zijn Tinus en ik naar Blantyre geweest en bijna al onze huisraad van potten en pannen etc. ingeslagen.
En niet te vergeten, onze eerste echte uitspatting hier in Malawi, een 5.1 boxensysteem voor de laptop. Bring it on! Na 7 maanden naar twee kleine boxjes op de mp3 speler te hebben geluisterd, waren we wel toe aan echt geluid. En hij doet het, geweldig! In de wijde omtrek van de lapa zal de komende dagen geen beest te bekennen zijn! ’s Avonds met pap en mam onder het genot van te veel wijn en amaretto dus lekker muziek geluisterd en gekletst, tot ik zo’n beetje letterlijk omviel en naar mijn tent ben gewaggeld, waarvan ik vandaag de prijs van betaal...gaaap.

Vandaag is mam en pap’s laatste dagje alweer. We nemen ze straks nog even mee op game drive en gaan vanavond lekker braaien. Tijd is weer omgevlogen!!!

Veel liefs,
Amy en Tinus

2 opmerkingen:

Esther zei

Geen reacties op je blog?? Iedereen op vakantie? Ja, waren wij ook! In Malawi. En echt, alles wat we al hadden gehoord en gelezen is meer dan waar! Woorden kunnen het niet beschrijven bij de eerste aanblikken van dit prachtige land met zijn zeer vriendelijke bevolking. De wijdsheid van het park is niet te vangen in een foto, de armoede in de dorpjes valt nauwelijks op door de gegeven energie en warmte van een ontvangst in een dorpje. De spanning of er wel of niet een olifant naast je tent staat in het donker maakt niet uit, het idee dat ie er kan staan is al genoeg! De energie van Amy en Tinus is onuitputtelijk...ontvangen van gasten in het park en vooral het vertellen over Majete etc. gaat ze moeiteloos af, zo lijkt het. Hun ogen en oren super gericht op zelfs het kleinste vogeltje. Hun nieuwe huis wordt een Dynasty villa in vergelijk met wat er aan huizen is daar. Maar dat hebben ze dan ook meer dan verdiend! Bijzonder is de stijl en zeker weten prachtig straks als het ingericht is met alleen maar Malawinese spullen, natuurlijk en warm! Vol trots hebben ze ons veel laten zien en beleven! Meeste indruk voor mij? De bezoeken aan de communitys en het schooltje. Meest plezierige? Ontspannen in een luxe villa aan Lake Malawi en een bbq op een eilandje.Kampvuur op privestrand met lokale band onder de helderste Melkweg ooit gezien. Zelfs volle maan zat in dat pakket. Meest vreemde onverklaarbare? Het gaan van al die mensen langs de wegen met bagage, wel of niet met een fiets.Zeer mysterieus en grote inpac zijn de dansen van de Niyau karakters geweest begeleidt door de drums. Teveel indrukken nog, teveel foto's (800 zeker) die nog allemaal verwerkt moeten worden. Nee geen vakantie zoals gebruikelijk was. Ja wel een zeer bijzondere onuitwisbare periode! Bedankt lieverds for sharing the special moments! En ja, Malawi, ik kom terug! Zikomo!

Anoniem zei

MALAWI, GASTVRIJ EN VERVELENDE GASTEN.

Wat moet je uit zo,n titel nou weer opmaken. Zeker als je vader dit al boven het volgende neerzet.
Voor de buitenstaanders geef ik het advies het stukje van Esther nog een keer te lezen, dan weet je wat je kan verwachten in Malawi. Voor mij, contrast op contrast, het ene moment een bedelaar bij een stoplicht, op hetzelfde moment een malawinese met een belachelijke pruik op om het door God gegeven kroeshaar zoveel mogelijk te verbergen in een hulpeloze poging om boven de rest uit te steken.
Gastvrijheid te over, iedere verandering in het leven van de malawianen of malawinezen, kijk maar, wordt met warmte en gretigheid omarmt. Dat maakt ieder bezoek aan een community altijd zeer speciaal. Maar het kan ook anders; tijdens ons verblijf in het park hebben we kennis mogen maken met een uiteenlopende diversiteit aan gasten.
de helft van deze personen volledig bezig met zijn of haar eigen ik, uitgezonderd de vrijwilligers uit Amerika, waar ik nou eens WEL bijzonder veel respect voor heb.(Die leven namelijk in een zelfde soort onderkomen onder de bevolking binnen de community) Waar kan ik niet zo goed tegen;;; het gezeik van deze figuren over de meest nutteloze futiliteitjes, terwijl ze zelf niet doorhebben dat ze helemaal misplaatst zijn in dit land. Als je het al niet kan verkroppen dat je 5 minuten op je toast moet wachten, wat doe je daar dan. Gelukkig niet iedereen, ik zei het al, de helft.
Maar goed, commercieel gezien dien je dan met een lach en een begrijpend woordje deze mensen toch weer tevreden te stellen. Amy, petje af, maar het zou zo lekker zijn om iemand eens flink de waarheid te zeggen.(Hier stond eerst wat anders, maar ik heb het een beetje gekuisd)
Meer en meer ben ik er van overtuigd dat de grote hulporganisaties sowieso nodig zijn, alleen door allerlei plichtplegingen, vergaderingen, bijeenkomsten en meer van dit soort ego versterkende zaken, komt voor veel mensen de hulp te laat.
Aan de ene kant doneer je in het ene dorp 50 dollar zodat ze een geit kunnen kopen en nog wat over houden, 40 minuten verderop worden 18 wezen verzorgd op een terrein ter grote van zeker zes voetbalvelden met huizen zo groot als een kerk, waar met gepaste trots wordt vermeld dat de stichting wilde ganzen hier wel het een en ander aan geld ingepompt heeft. (lees plm 100.000 euro???? of zoiets) O, wat doen we toch goed werk! (Deze opmerking komt volledig voor rekening van schrijver deez en is volledig gebaseerd op informatie die op dat moment ter beschikking was) African Parcs en met name Majete is in dit opzicht zeer zeker wel een goed project, het terugbrengen van de oorspronkelijke diersoorten en vooral het zorgen voor een grote mate van bewustwoording bij de bevolking op het gebied van voedsel- en inkomensvoorziening en de bestrijding van Aids staan hoog op de agenda van Tinus en Amy. Let wel; sinds januari dit jaar, heb ik het idee, oftewel vanaf het moment dat beiden daar hun intrek namen. Het park bestaat vanaf 2003 en na veel opstartproblemen is het nu al een voorbeeld voor bijna alle parken in Afrika. Wil je er heen, zeker doen, en zeker als je meer wilt weten hoe een ander deel van de wereldbevolking leeft. Ben je een luxe resort-figuur met een all-in polsbandjes mentaliteit. Ga iemand anders lastigvallen. Malawi, zeer zeker gastvrij, maar ik denk dat ik de meeste vervelende gasten nog niet ontmoet heb. Voor wie iets meer wil weten over Afrika en een deel van zijn bevolking, met name de positie van de man, lees het boek Vlekken van een Luipaard en huiver bij hoe het was en vaak nog is. Malawi, zou het nog veranderen? of anders gezegd; moet het zonodig nog veranderen. Zuid Afrika is door de toename van Westerse invloeden volledig verpest, Malawi is nog puur, hoe kunnen we het goed begeleiden zonder dat de normen en waarden die daar gelukkig nog in zeer grote mate aanwezig zijn binnen de kortste keren verloren gaan. Wel, Majete is een goede start, maar de race is nog niet gelopen. Amy en Tinus, zoals ik al eerder persoonlijk tegen jullie zei, jullie waren er klaar voor om dit te gaan doen, respect en volg jullie eigen weg. Bedankt voor jullie gastvrijheid, Groetjes Pap