5.12.08

We verwachten te veel

We beginnen weer aardig met onze voeten in de drassige hollandse bodem te aarden.

Alle problemen die we de eerste twee weken hadden (geen laptop, geen pc, geen internet, geen fiets, geen vloer) zijn nu aardig opgelost.

Niet dankzij Ziggo trouwens. Mijn god, dat is echt een hopeloos geval. Na twee weken hadden we nog geen brief of kastje ontvangen. Vreemd, dachten we. Dus we bellen.
"Hallo...nee, ik zie dat uw aanvraag op inactief staat...nee, dat kunnen we niet activeren, dan moet u een ander nummer bellen. Nee, we kunnen u niet doorverbinden. Ja erg vervelend voor u. U had telefonisch besteld zegt u: ja, kunt u beter via internet doen, dat is sneller..." Ik wacht even tot het kwartje valt, maar hij valt niet, dus ik herinner de persoon aan de andere kant van de lijn er nog maar eens vriendelijk aan: "IK HEB GEEN INTERNET." "Goh, vervelend voor u. Maar als u dat andere nummer even belt, kunt u vinden op onze site..." AAAAAAAH

In Afrika verwacht ik dit soort gedrag. En dan vind ik het tot op zekere hoogte nog wel grappig. Gewoon, omdat het zo is. En dus heb er meer geduld. Maar hier is het verwachtingspatroon anders. Ik verwacht dat Nederland volledig geautomatiseerd is en alles gewoon werkt. We zijn toch immers een westers land?

Dat verwachtingspatroon speelt ook mee bij het openbaar vervoer. Als ik in Malawi met een bus van A naar B moet, verwacht ik dat hij wel een keer gaat rijden. Wanneer maakt me niet eens zo gek veel uit. En als ik dan maar anderhalf uur hoef te wachten, ben ik blij.

Als ik hier bij de bushalte sta, verwacht ik dat de bus om 9.28 komt, omdat ze dat op een bordje hebben staan. Als de bus er dan niet is, word ik vanzelf onrustig.

Zou het niet gewoon beter zijn als we met zijn allen geen verwachtingen meer zouden hebben? Zou het leven dan niet een stuk aangenamer zijn? Een stuk relaxter in ieder geval, en leiden tot veel minder frustraties?
Ik probeer het sinds ik terug ben elke dag, maar in een maatschappij waarin alle andere mensen wel verwachtingen hebben, is dat toch verdomd moeilijk!

Veel liefs,
Amy en Tinus

Geen opmerkingen: