Hij is er!

Hij is er!

Jaja, eindelijk, hij is er, Nangondo is na een zware reis van een uur of 5 eindelijk aangekomen in Majete.

Nu zul je je wellicht afvragen: wie is in hemelsnaam Nangondo???
Ga rustig zitten, dat zal ik je vertellen.

Zoals je weet wonen er in Majete twee zwarte neushoorns. Dit zijn beide mannetjes, dus het voortplantingsproces stagneert een beetje.
Nu heeft de familie van wijlen Paul van Vlissingen vanuit hun privépark Marakele, Zuid-Afrika vijf neushoorns gedoneerd aan de Malawinese regering. Die regering heeft bepaald dat Majete de beste plek is voor ze om te gaan wonen. Tuurlijk, hadden wij ook al bedacht in ;)

Maar, voordat hier nieuwe rhino’s kunnen komen, moeten de oude eerst gevangen worden. Je kunt vanwege extreme territoriumdrift niet zomaar vreemde neushoorns in een bestaand territorium toevoegen. They fight to the kill.
Vervolgens gaan deze mannetjes terug naar Zuid-Afrika. Om de genenpoel een beetje te mixen. Helaas zijn er niet zo heel veel zwarte neushoorns meer over, dus als dat bloed een beetje gemengd kan worden, dan kan dat helemaal geen kwaad.
Daarbij komt nog dat er ook nog een mannetje uit een ander park in Malawi (Liwonde) ook naar Zuid-Afrika gaat. Die moest als eerste gevangen worden en krijgt een tijdelijk onderkomen in de boma in Majete, voordat hij met Olahili en Rydon, de mannetjes uit Majete, weer naar Zuid-Afrika vliegt.

Snapt u het allemaal nog? Ik hoop het wel. Dit is de laatste versie van het verhaal. De afgelopen weken is er continu gegoocheld met aantallen en geslachten. Welke rhino gaat nu waar heen en wanneer, etc. Een eerder plan was nog om drie mannetjes uit Liwonde te halen, maar toen bleek daar een van de mannetjes een vrouwtje te zijn en een ander bleek niet te bestaan. Wij snapten er op een gegeven moment ook niks meer van en hebben gewoon afgewacht wanneer er eentje hier op de poort zou aankloppen.

En dat gebeurde gisteren dus.

Sinds afgelopen zaterdag was het hele team van helicopterpiloot, truckdrivers en dierenartsen al in Liwonde om de (toen nog 3) rhino’s te gaan vangen. En op dinsdag hadden ze eindelijk succes. Het luistert ook allemaal erg nauw.

Eerst moet vanuit een helicopter de rhino gedirigeerd worden naar een open plek. Dan wordt hij vanuit de helicopter gedart met drugs. Hij valt ergens om en dan moet de truck er snel aan komen. Een grote ijzeren krat wordt met een kraan van de truck op de grond getild. De rhino krijgt weer een spuitje om hem even wakker te maken en op dat moment wordt hij direct in de krat geleid en boem, deur dicht. Rhino gaat weer slapen en wordt op de truck getild. De truck rijdt van Liwone naar Majete, zo’n 6 uur rijden.
Hier in Majete wordt de krat weer van de truck getild en met de deur naar de ingang van zijn nieue hok in de boma klaargezet. En toen kreeg hij weer een spuitje om wakker te worden.

Iedereen was aanwezig om de truck te zien aankomen en de nieuwe rhino te verwelkomen. Het hele management team natuurlijk, de bouwers van de boma, de scouts en het rhino-team.

Tinus stond bovenop de krat om foto’s te nemen toen de dierenarts de rhino weer een spuitje gaf om wakker te worden. De rhino werd een beetje claustrofobisch en beukte tegen alle zijkanten op zoek naar een uitgang!
Erg spannend en indrukwekkend. Af en toe zag je door de tralies heen een oog of een lip tevoorschijn komen.
Stiekem zocht ik de omgeving al af om te kijken welke boom ik in zou vluchten als er iets fout zou gaan!
Dus rhino kreeg weer een spuitje om iets minder actief te worden.

De deur ging open en de rhino werd gelijk door het team zijn hok in begeleid. Daar werd hij op de grond gelegd met een blinddoek (zodat hij geen bewegingen zag, maar hij ook geen last had van flitsfoto’s). Hij werd even snel behandeld met anti-teken spray en nog wat spul zodat ie gezond en zonder beestjes aan zijn nieuwe onderkomen kon wennen.
Nog een spuitje om hem echt wakker te maken. Op dat moment moest iedereen muisstil zijn. Niemand mocht bewegen of praten en iedereen stond met ingehouden adem af te wachten tot de rhino weer wakker zou worden.

Ineens hoorden we een luid gesnuif of gebrom en stond ie op, nog wat onzeker en verdwaasd, maar toch al zeer indrukwekkend. Op zoek naar eten. Wij mochten geen foto’s meer nemen en nu moeten we even wachten tot hij een beetje gesetteld is.
Maar de foto’s van de aankomst staan natuurlijk al op onze website!

En dat is dus Nangondo.

Morgen gaat het team proberen Olahili en/of Rydon te vangen. Wat in Majete een nog grotere uitdaging is, omdat we hier geen open vlaktes hebben en met de truck dus een beetje moeten improviseren.

To be continued!

Veel liefs,
Amy en Tinus