5.9.07
Een kleine voetbalanekdote
Tinus moest weer voetballen. Uit. Ook deze keer weer ergens in the middle of nowhere. Het hele dorp en aanliggende dorpen waren uitgelopen om de sleur van de week te doorbreken met een middagje voetbal. Er stond zeker 500 man om het oneffen en kale veld heen. De supporters zongen en dansten en moedigden hun team aan. Alhoewel, wij speelden natuurlijk uit, dus het merendeel was voor de tegenpartij. Maar dat maakte niet zoveel uit. Het ritme van zang en dans was opzwepend genoeg om beide partijen een gevoel van - nog geheel onterechte - euforie te geven.
De wedstrijd was zinderend. En niet alleen omdat de zon hoog aan de hemel stond. Beide partijen speelden goed.
In de eerste helft gaf Tinus al twee mooie assists die ons team op 0-2 voorsprong bracht. Maar de tegenpartij liet dit niet zomaar over zich heen komen en voor rust stond het 2-2.
Na de rust werd er een overtreding gemaakt op onze spits, wat ertoe leidde dat Majete een penalty mocht nemen. Mike was de aangewezen persoon. Hij legde de bal op de stip, nam een aanloop...en toen gebeurde er ineens iets heel raars. Eerst zachtjes, maar steeds luider begon het publiek iets te roepen .... martin ... martin ... Martin ... MARTIN!!!
Mike stopte zijn aanloop en keek naar Tinus. “I think the crowd wants you to take it”.
Tinus knikte ongelovig en maakte zich klaar voor zijn aanloop. Ondertussen scandeerde 500 man zijn naam. De mensen wilden wel eens zien hoe een blanke een penalty neemt.
Tinus voelde de druk op zijn schouders zwaarder worden en zijn gedachten flitsten even naar het welbekende Seedorf-moment een aantal jaren terug.
Maar hij nam een aanloop en schoot de bal..... GOAL! Hard en strak in de linker onderhoek. Het team rende om hem heen en ook het publiek was wild enthousiast!
De wedstrijd eindigde in een gelijkspel, 3-3, maar Tinus zal dit nooit meer vergeten!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Ge-wel-dig verhaal!! Dikke kus Audrey
Hahahahahaha,
wat een fantastisch verhaal!
Go Tinus Go Tinus...
Tinoes, Tinoes, Tinoes in oranje!!!...ole ole!
Mahhhhn, ik had de koude rillingen over mijn rug lopen bij het lezen dat Tinoes 'the white master' de pingel scoorde!
ciao
Lou
21 negers in het veld en Tinus denkt dat hij Seedorf is...
De integratie gaat goed volgens mij. Hulde aan de witte neger!
Winnen doe je bij, Gesprek op de Lek, Hamsteren, Verkadetrutje, Small bank this Rabobank, Matsweken bij C1000 en nog tachtigduizend andere vervelende z@#$reclames. Als er een ding waar jullie mazzel mee hebben dan is t wel dat je niet doodgeknuppeld wordt met allerlei reclames waar je toch niks van wilt hebben, noooit aan zult schaffen en als je t eenmaal hebt, nooit meer gebruikt. Waar is de rust die we ooit hadden in, laten we zeggen 1959. 3 uur tv per avond, bermtoerisme, twee gulden vijftig entree voor de efteling waar de grootste attractie de rode schoentjes waren. Waar is die rust, een uurtje of 14 reizen verderop. Dit was wel weer even wennen, geen dag meer voor jezelf om eens een boek uit te lezen, niet dat het niet kan, maar je doet het niet meer. Het liefst zou ik, en ik denk wel meer lezers, een beetje een combinatie hiervan maken, eerst lekker druk, beetje stress en dan........ lekker onthaasten. Maar ja, dat hebben we niet. Ook weer niet zo,n ramp hoor, want we kunnen het best wel hebben, maar als op het ene moment je grootste zorg is of er een buffel of olifant langs je tent sluipt en op het andere moment of je nog wel de goeie service geeft, of je baas of je klanten nog wel tevreden over je zijn, moet je toch wel weer even overschakelen.
De kater van de hectiek na afloop van het bezoek, komt steeds minder
voorbij, maar af en toe steekt tie nog wel even z,n kopje om de deur met zo,n blik van, Jij moest toch zo nodig weer. H,m hij heeft gelijk en zoals ik al eerder gezegd heb, wat jullie doen zou ik niet kunnen of "niet meer kunnen ".
Opbouwen en je idealisme nastreven moet je doen zoals jullie nu zijn.
Ik wordt door m,n bank gebeld om over m,n pensioenvoorziening te praten en m,n oude dag zeker te stellen. Ik kan dan moeilijk zeggen dat ik erover denk om even in de olifantenpoep te gaan roeren om te kijken of de kudde nog wel gezond is. Hij ziet me aankomen.
Maar goed, Fred en Jack zijn weer terug uit Thailand, ze hebben het geweldig naar hun zin gehad en Fred zou het liefst morgen al weer terug gaan. Veel foto,s van de natuur, Bankok, Olifanten met kleine oortjes, en vooral van een geweldige vakantie. Lourens is nu voor een paar dagen naar China,; werkbezoek noemen ze dat. Nou ja, wij gaan nog niet eens naar de Julianatoren. Goed, allemaal de groetjes, geniet van jullie huis en ga zo door. Grtjs Dad.
Een reactie posten