En alweer bijna een week voorbij! De tijd vliegt, maar we hebben dan ook weer een drukke week achter de rug!
Di 10 april
’s ochtends was iedereen de hort op en zat ik helemaal alleen in de office. Tinus was met de scouts op patrouille waar hij zelf nog meer over gaat bloggen...
Lekker rustig denk je dan, maar niets is minder waar. Dan komt die weer binnen want is in een spijker getrapt, dan moet die weer oogdruppels, dan zoekt die bwana Martin (nee, die is er even niet), dan heeft die weer geld nodig en zo blijf je bezig. Op een gegeven moment stond Mozes echter ineens in het kantoor, wat wel een aangename verrassing was.
Mozes is een van de koks en is een paar maanden op training geweest, soort koksschool, hygiene in de keuken, koken voor verschillende mensen en omgaan met lastige klanten. Zeer nuttig dus als we steeds meer en meer gasten in Thawale krijgen. En ineens out of the blue was ie er weer.
Nu wil het toeval dat we ’s avonds in Thawale zo’n 13 man te eten kregen, dus kon hij gelijk zijn theorie in praktijk brengen. Ik ben erg blij dat hij er weer is, want communicatie gaat nu een stuk makkelijker. Chico, nu de kok in Thawale, kan namelijk niet lezen en schrijven.
’s Avonds hadden we dus afscheidsfeest van Dave. Een peace korps vrijwilliger die 2 jaar voor Majete gewerkt heeft in de communities. Dit hebben we gevierd met een braai. Harvey had namelijk nog wel een hoop vlees in de vriezer wat op moest...en misschien voel je hem al aankomen...yep, mvuu oftewel hippomeat oftewel, we ate Livingstone!
Ik kan je vertellen, het is een beetje muffig vlees, smaakt naar krokodil, en nee, het smaakt absoluut niet hetzelfde als kip!
Woe 11 april
Vandaag kwam een groep Nederlanders die via een speciale groepsreis een kijkje achter de schermen in het ‘echte’ Afrika krijgen, dus bezoek aan ziekenhuizen, vrouwengroepen etc.
Ze bezochten ook Majete en daar zijn we dus ook erg druk mee geweest! Lunch, bushwalks regelen etc.
En ’s ochtens stond er weer een verrassing voor de gate, drie nederlandse meiden die met de fietstaxi vanaf Chikwawa (dat is 15 km achterop op een dirtroad) zonder tent en zonder eten aan de gate verschene, kunnen we hier overnachten?
Van de Nederlandse groep beleven twee vrouwen slapen en dus hadden we uiteindelijk een hele nederlandse delegatie!
’s Avonds met zijn allen naar de sunset rock gereden en biertje gedronken.
Do 12 april
Blantyre! Druk, van alles te doen in de grote stad!
’s Avonds zaten we in de tent helemaal klaar met olijfjes, gele m&m’s, biertje om Lost te kijken...laptop vergeten in kantoor! Boehoe!
Vr 13 april
Just a normal day at the office.
Aan eind van de dag had Mozes de kok een lift nodig naar huis. Wij dachten, we brengen je wel ‘even’. Nou, met de auto was het al 3 kwartier rijden naar waar we hem hadden afgezet en vanaf daar moest ie nog 10 km lopen!!! En wij zijn de hele tijd in de veronderstelling geweest dat hij vlakbij woonde! Nou ja, vlakbij is een erg relatief begrip wat in Nederland en Malawi twee totaal verschillende dingen kan betekenen.
Za 14 april
Vanochtend deed ik mijn ogen open, stond er een olifant naast de tent. Wauw! Toen ie weg was, dahct ik, shit, dat had ik moeten filmen. Kwam er zomaar nog een aangelopen en ging op dezelfde plek staan!!!
Filmpje volgt nog op U Tube!
Nu moeten we snel naar het vliegveld om een nieuwe gast op te halen!
Veel liefs,
Amy en Tinus
PS sorry voor snelle blog, maar Tinus zit alweer op me te wachten in de auto!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Tjee,en dat is "a normal week at the office"? Hmm, voor de rust hoeven we niet te komen, hahah. Het zit weer vol snelle verhalen. En dan heb je nog niet eens gemeld dat er een vrachtwagen langs de kant van de weg lag. Omgekanteld met gevolg 500 palen in de afgrond die voor het park bestemd zijn. Ook hier beetje afzien met die warme temeratuur. Is even wennen, maar kan mij niet lang genoeg duren. Ben benieuwd naar je filmpje!
Nederland met Afrikaanse temperaturen dat vraagt natuurlijk om een braai, Fred gaat zo ff een hippo schieten en daar hoeft hij niet zo ver voor hoor. Onze buurman Arie heeft nl in dit "keurige" wijkje een verassende veestapel dus het moet wel heel gek lopen als daar geen hippootje tussen zit. Anders nemen we de haan, die zijn we nl al weken zat, altijd kukelt dat kreng net iets te vroeg. Verder geen klagen met deze temperatuur, morgen nog een daggie en dan gaan we weer terug in de wintertrui en dikke sokken. Misschien dan toch nog een elfstedentocht?
Nee, vandaag even niet halloooo of meer van dat vrolijke gedoe. Waarom niet? Nou ik kom er dan gelijk maar even voor uit;;;; Ik,,,,ja, ik, (krijg het bijna niet uit m,n strot) maar goed, ik (k, weet eigenlijk niet hoe ik het moet vertellen) maar goed ik, je weet dat ik toch iets met water heb, alleen dan niet altijd in de gunstigste zin, maar goed, Ik heb, t, gaat sowieso over de nieuwe badkamer, (even diep ademhalen) IK, en dan alleen IK heb in de nieuwe badkamer, DOOR DE WATERLEIDING GEBOORD, goed, uitgelachen Tinus d,r bij gehaald, stamhoofd ingelicht, nu weten we het wel, ja, ik kan er niet onderuit, foutje, nou ja foutje, ik dacht ik pak het deze keer eens goed aan. Een professionele waterleidingsopsporingsmeter (let even op de woordwaarde ja) te voorschijn gehaald en wel tig keer gekeken, gemeten en wederom weer gekeken, nou geen piepje, bliebje, lampje, toontje of wat dies meer zij, dus, boren, terwijl ik dacht, het zou toch wel balen zijn als er nou water door het gaatje kwam, wat denk je, net zulk werk.
door een aantal niet mis te verstane krachttermen is de badkamer ineens een tiental centimeters in omtrek toegenomen, maar het water kwam met flinke vaart uit een gaatje van slechts 4 mm waarbij het een geluidje produceerde in de trant van, kijk, ........ hier zijn we dan, en waar ik vandaan kom is nog veel meer.... Wat kan je dan doen, je begint met pijn in je hart een splinternieuwe tegel aan stukken te hakken, eerst nog met de hand, maar aangezien ik meer nieuw en overigens nog nooit gebruikt gereedschap heb dan de plaatselijke karwei en gamma bij elkaar, vond ik bijna direkt een nog nieuw in de verpakking zittende boorhamer, ook wel bekend als hilti of hilty. Daarmee heb ik binnen een tijdsbestek van 30 seconden ook de tweede waterleiding om zeep geholpen, want mijn motto is, als je iets doet, doe het dan goed. Beitel erbij, slijptol erbij, je moeder erbij, katten er natuurlijk ook bij, want ja als we lol hebben zijn ze van de partij.
de buren bedenkelijk kijkend zo van, heeft tie potverd.... het hele weekend de tijd om te klussen , mot tie precies om bedtijd van de kleine een takkeherrie gaan staan maken, de ....(vrucht van een eikeboom). Maar goed, je kent ons he, het lost zichzelf toch wel weer op, morgen komen ze een noodvoorziening maken en dan zitten we waarschijnlijk tot en met september in een stacaravan voor het huis. Toch een beetje vakantie, denk ik dan maar. Ik weet het nu zeker, ik doe helemaal niets meer, ik verkoop m,n gereedschap en van de opbrengst daarvan gaan we een wereldreis maken. We zitten nu wel met een gat, maar ja, ik ben niet voor een gat te v..;'';. (beetje flauw, weet ik) Ik hoop dat als je komt, dat alles er dan nog staat, voorlopig kan ik de klusprijs wel op m,n buik schrijven denk ik. Goed, lieverds, was tie weer even, morgen moet ik een nieuwe schakelaar monteren, ik heb 1 keer een halve camping zonder stroom gezet dus zo,n klein wijkje als bij ons moet zeker lukken. Love, you, Dad.
Het was ook al zo verdacht stil op zo'n zwoele zomeravond....
Even voor de goede orde; het hippo vlees hoef je voor ons niet te bewaren hoor, doe maar gewoon kip! En bij erge drukte helpen we wel een handje mee.Verbazing iedere keer weer bij het lezen van jullie weblog en emailtjes zijn reuze benieuwd naar het meemaken van een "rustige" werkweek!
O,ja tante Miep(87jr) vroeg ons mee te nemen naar Malawi haar eigen gebakken tulband en ze zei als ik 'm nou goed invries dan kan dat toch wel??mmmmmm
Tot gauw
Liefs Bambo en Mayi
Vooooooooooor, de goede orde en dan speciaal voor de fans die de webblog of zoiets volgen nog even ........... de badkamer. Je kunt nu nog wegzappen alsof de zoveelste reclame op je netvlies voorbijkomt................................................ben je er nog? Goed, we hadden na het opnieuw aansluiten van de waterleiding in het inmiddels door half nederland bekende gat, nog maar een fractie van het warme water dat we normaal gesproken nodig hebben om ons enigszins hygienisch op te fleuren. Balen, ja, balen want ik zag de complete nieuw betegelde muur alweer veranderen in een aardbevingsachtige puinhoop waar de schaal van richter met een slordige 9.6 overheen gegaan was. Gelukkig, niets van dit gaat gebeuren omdat,;'[-, na een telefoontje naar de ketelconcurrent er vanmorgen een mannetje op de stoep stond die een en ander kwam nakijken en eventueel repareren c.q schoonmaken en wat blijkt ,,, dit wonderschepsel heeft het zowaar voor elkaar gekregen om de waterdruk weer in z,n oude staat te herstellen. Zo,n man verdient sowieso een standbeeld. Na 1 bakje koffie vanmorgen wist Esther de gehele levensloop van deze man, daarnaast z,n complete medische geschiedenis, kinderen, auto,s, huizen, vrouwen, verkeringen, werkgevers en wat dies meer zij. Niet onbelangrijk is het feit dat deze man toen slecht 2,6 minuten binnen was. Voor ieder menselijk meelevend geevolueerde neanderthaler waar wij ons onder kunnen scharen een absoluut onmogelijke opgave, voor Esther slechts een eitje. Maar goed, het gat zit er nog, maar lijkt nu ineens minder groot. Relativeren heet dat, nou ik relativeer dan maar even dat het best wel weer in orde komt. De badkamerboer bood wel uit zichzelf aan om eventuele accesoires zelf maar even op te hangen, Vraagje; is dit nou een leuke geste of een volledig gebrek aan vertrouwen in mijn kunde. Ik schenk nog maar even een roseetje in en laat het hier maar bij in de vaste overtuiging dat water alleen maar goed is om whisky aan te lengen, pernod op smaak te brengen of om de kat van de buren te verjagen en verder, moet je niet proberen om dit wonder van de natuur naar je hand te zetten. Dit was tie weer even, veel liefs, love you, daddy
Een reactie posten