Het begint nu allemaal wel heel dichtbij te komen... het grote afscheid nemen is begonnen. Toch hebben Tinus en ik ondanks alle voorbereidingen, lijstjes 'what to bring' en pijnlijke armen van inentingen, niet echt het besef dat we over 17 dagen in het vliegtuig zitten, op weg naar een droom.
Ik probeer het af en toe tegen mezelf te zeggen: Over een paar weken wonen we in een wildlifepark... Maar ik kan me er erg weinig bij voor stellen. Ondanks dat we er al geweest zijn. Het is gewoon zo'n andere wereld.
Voor de zekerheid geniet ik toch even extra van alle vrienden en familie en sociale activiteiten die we nog hebben!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten