Ik lig op bed en de ramen zijn open. Het is immers heerlijk weer en dat maakt de transitie Malawi-Nederland wat makkelijker voor ons. Die ene verdwaalde mug speelt me ook geen parten, ik ben wel wat gewend in Malawi. Sterker nog, het is de afwezigheid van alle beestjes die me doet beseffen dat ik ineens ergens anders ben.
Ik merk dat al mijn zintuigen afgestemd zijn op de bush. Piepende remmen: was dat een olifant? Een brommer: was dat een buffel? Allemaal geluiden die ik ineens niet meer thuis kan brengen. Of in ieder geval niet meteen.
Het blijft moeilijk voor ons om de overgang te maken. Als we daar zijn, kunnen we niet wachten tot we weer in Nederland zijn. Onze vrienden even zien, bijkletsen en lekkere biertjes proeven.
Maar eenmaal terug in Nederland overvalt het ons elke keer weer. De drukte, de mensen, de haast, alles moet nu en snel, en iedereen koopt zich gek. En de eerste dagen vind ik het helemaal geweldig. Sterker nog, ik doe er helemaal aan mee. Langzaam verander ik weer even terug van een bush-Amy naar een stad-Amy, inclusief make-up en nagelstickertjes en andere prullaria. En dan, en dan, als het stof is neergedwarreld en de eerste uitgavengolf achter de rug is, zit ik in het zonnetje op een terrasje en voel ik me ineens heel droevig worden. Ik wil weer terug! Naar daar waar het zand rood is, de wind heet en het leven simpel.
Tja, het kan soms raar gaan. Ik merk dat Malawi langzaam mijn thuis is geworden. Thuis is waar je huis staat en ons huis staat in Malawi ;)
Maar ik weet ook wel dat als ik weer daar ben, ik weer verlang naar al mijn familie en vrienden en oude kaas en haring met uitjes en limoen-zuiveldrink en pompoenbrood en Leffe Blond, dus tot die tijd neem ik het er stiekem nog even van ;)
We hadden onszelf beloofd om de agenda zo leeg mogelijk te houden, maar stiekem kruipt ie helemaal vol! En met wat? Goeie vraag! We rennen, vliegen en springen onszelf ook suf. Nog even naar het gemeentehuis, even naar de bank, en daarnaast ook even allerlei bezoekjes afleggen en dan natuurlijk ook nog even naamsbekendheid krijgen voor G4G. Ik kan je vertellen, het lijkt gewoon op keihard werken! Maar voor G4G is niets ons te veel natuurlijk. Een radioprogramma, een schoolbezoek. Check de nieuwste activiteiten weer op www.gift4gift.org.
Veel liefs,
Amy en Tinus
PS we vliegen 25 mei weer huiswaarts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten