EEN JAAR IN MALAWI

Een jaar, alweer een jaar zitten we in Malawi! Ongelooflijk hoe de tijd vliegt. Tinus en ik hebben besloten dat te vieren. Afgelopen jaar waren we in de weekenden vaak nog erg druk met gasten of neushoorns, dus is het er nooit van gekomen, maar vanavond gaan we voor het eerst sinds we hier zijn ‘stappen’ in Blantyre.

Maar eerst tijd voor reflectie.

Mijn moeder meldde me even wat cijfers: 123 blogs, meer dan 3000 foto's, 7187 kijkers op het blog, 384 reacties zijn er gegeven met als topper 18 reacties op een verhaal (court, birthday etc.).

Tja, wat is er allemaal gebeurd? Verhalen over voetbal, schooltjes, communities, Gule Wamkulu, regen, hitte, spinnen, olifanten, neushoorns, maar ook de ‘normale’ dingen, zoals payday, entertainen gasten en dagjes Blantyre.
Een druk en indrukwekkend jaar, maar tevens voorbij gevlogen!!!

En we gaan gewoon op dezelfde voet door, net zolang totdat er voor ons een uitdaging inzit en we het leuk vinden!

Dus wie weet hoeveel foto’s, fimpjes, en verhalen er nog volgen?

Ik ben in ieder geval blij dat er nog een hoop mensen stiekem het weblog blijven lezen. Toen we in Nederland waren hoorden we uit verschillende hoeken de opmerking: blijf schrijven, we lezen altijd!
En ondanks dat ik het weblog begonnen ben als een soort van dagboek voor mezelf, om later niet te vergeten wat we allemaal gedaan hebben, is het leuker om voor een publiek te schrijven.
Dus laten we het volgende afspreken: ik blijf schrijven als jullie blijven lezen.
En laat af en toe eens een berichtje achter ;)

Over naar de orde van de dag.

TANANANANANAAAAAAA BATMAN!!!

Daar was tie weer, sta je nietsvermoedend eten te maken, scheert er ineens een vleermuis over je hoofd. Voor hem waarschijnlijk net zoveel schrikken als voor ons.
Maar hé, de muggen in ons huis zijn voor onze kolonie gekko’s, dus vleermuis has to go.
Wel gelijk de plafondventilator uit gedaan, maar hieruit blijkt weer dat resultaten behaald in het verleden, geen garantie bieden voor de toekomst. Of dit was gewoon een domme vleermuis, want hij vloog er alsnog tegenaan. Ik dacht dat hun echo-techiek onfeilbaar was? Gelukkig bleef ie doorvliegen.
Dat gaf ons het volgende probleem, hoe de vleermuis te vangen?
Ik opperde het handdoek-idee (dank je wel mam en Jack) en Tinus heeft dat idee gelijk geupgrade door een klamboe te pakken.
Theorie: gooi het op het juiste moment in de lucht en je hebt de vleermuis gevangen, levend. Zodat je hem buiten weer kunt uitzetten.
Praktijk: Wacht heel lang tot het goede moment en dan vliegt de vleermuis vanzelf de deur uit.

Wel erg gelachen, want aangezien de vleermuis rakelings over ons heen vloog, af en toe een leuk schrikmomentje. Als internet meezit, zal ik hem proberen te uploaden vandaag: http://www.youtube.com/morilla26.

De volgende ochtend hing er een andere soort in de lappa, dus konden we eindelijk een goede foto maken van het beestje. Een erg mooi exemplaar, check zijn hoofd!

Veel liefs,
Amy en Tinus