Ach ja, soms zit het mee en soms zit het tegen. Zoals het feit dat je laptop (weer eens) crasht. Zonder waarschuwing whatsoever. En er gingen geen koppen koffie of andere voortekenen aan vooraf deze keer.
Hij vraagt gewoon vriendelijk of ik even het kabeltje wil checken, want hij kan de harddrive niet meer vinden. Ja, mooi is dat. Ik ga echt mijn laptop niet even open schroeven, veel te bang dat ik meer kapot maak dan me lief is. Er zal wel een gekko inzitten. Dus laptop (en gekko) gaan fijn mee naar Nederland.
Zucht, we zullen al onze files toch niet weer kwijt zijn, zoals sinds de laatste koffiecrash? Onze concept-fotoboeken! Daar zaten al flink wat uren in. Grmbl. Gelukkig waren de foto’s wel net upgebacked.
Betekent dat ik nu dus laptoploos ben en dat is voor mij heel, heel erg. Nog niet zo erg als een blinde die zijn hond moet missen, maar toch wel van het niveau violist mist viool, schrijver mist pen of schilder mist kwast. Mijn instrument is gone, mijn creatieve uitlaatklep, mijn luisterend oor, mijn connectie met de buitenwereld en mijn entertainer. Wederom zucht, nou, een weekje maar.
Geen nood, gelukkig hebben we altijd de server nog. Onze rots in de branding. De vaste pc op kantoor. Uitdaging is om andere mensen voor te zijn. En zowaar.
Maar het lot was mij niet gunstig gezind. Toen ik achter de pc plaatsnam, ontdekte ik een virus op deze rots. Geen nood, dacht ik, fixen we even.
Eeeh, ja, ‘even’ betekent voor iedereen iets anders*. Het virus kon niet verwijderd worden door de bestaande virusscanner, het programma dat ik downloadde met 1,2 kb/sec om het virus te verwijderen, liet het hele systeem crashen en nog meer van dat soort ongein. Ik verbaas mezelf er af en toe over dat ik nog geen grijze haren heb.
Na heel, heel, heeeel veel geduld (lees: er ligt hier een heel dik boek dat de evolutie beschrijft en begint bij het ontstaan van het heelal 5 biljoen jaar geleden, ik ben nu bij de homo sapiens) is het dan toch gelukt èn het virus te verwijderen èn alle bestanden te behouden. Victorie! Driewerf hoezee!
Maar het is niet allemaal kommer en kwel. Zaterdag was het feest! We waren uitgenodigd voor een bruiloft-deel 2. Jes zijn broer was in mei in Engeland getrouwd en vierde dat nu op hun boerderij. Geweldig feest. Jes zei dat het een schuurfeest zou worden. Ik had in gedachten een schuur, wat hooi, een dj en een braai.
Maar nee, niks van dat alles. Toen hij zij dat ik mijn kast moest afspeuren naar een jurk en zei dat Tinus eventueel zijn pak wel zou kunnen lenen, moest er eigenlijk al een lichtje gaan branden. Maar het bleef donker in mijn hoofd.
Aangekomen op de farm was alles helemaal tot in de puntjes verzorgd. De schuur was onherkenbaar en was versierd met 100en meters stof. Wit, bruin, blauw, en overal lichtjes en bloemen. Adembenemend.
Heerlijk eten, goed gezelschap en een dansvloer waar je met bloten voeten in de houtsnippers kunt dansen, super! De wijn en het bier vloeiden rijkelijk en het feest ging dan ook tot in de kleine uurtjes door.
Rond half vier moesten we de tent nog opzetten wat wonderbaarlijk snel ging! We pasten er net niet in, maar met een biertje op maakt dat weinig uit.
Om zeven uur was ik alweer klaarwakker en aangezien we bijtijds weer in Majete moesten zijn, bedacht ik dat we dan net zo goed gelijk konden gaan. Dus Tinus opgepakt en in de auto gezet en rustig naar huis gereden.
Daar aangekomen wilden we nog even de oogjes dichtdoen voor het Majete kerstfeest, toen Tinus werd gebeld dat hij werd verwacht op het voetbalveld. Goed voor je kater! Zelfs de Malawianen vonden het een uitzonderlijk warme dag dus die alcohol zweet je er vanzelf uit.
By the way, hoe warm is het momenteel in Nederland? Wil wel graag mijn kleur op pijl houden en ik vind het heerlijk dat ik al een jaar geen koude handen of voeten meer heb gehad...
’s Middags was het Majete personeelskerstfeest. Al het gecontracteerde personeel was uitgenodigd bij de workshop. 297 mannen en 3 vrouwen, waarvan ik, Stella en een vrijwilligster. Er was muziek, een braai, veel dansende mannen en heel veel bier! Ze drinken hier Chibuku. Dat is locaal bier wat wordt gedronken uit 1 liter pakken. Lekker, een pak bier. Waarom ook niet? Maar ook de frisdrank vond gretig aftrek, en dat allemaal op een heerlijke kamertemperatuur van zo’n 40 graden.
Elke keer weer stonden ze met zijn allen in de rij voor nog meer bier. En dringen! Want hoe meer ze konden bemachtigen, hoe meer ze thuis kunnen drinken of verkopen.
Er bleek ook een run te zijn op lege softdrink-flesjes. Die hebben statiegeld van 13 eurocent. Daarom werden alle tassen gecontroleerd toen iedereen weer naar huis ging!!!
Het was echt een mooi gezicht. Aan het eind was het merendeel dronken of had een aarig voorraadje opgebouwd. Een man kwam met een glimlach en vier pakken in zijn armen aangewaggeld, ondertussen drinkend van pak nummer vijf. Het witte bier stak erg af tegen zijn zwarte gezicht en bleef hangen in zijn zwarte snor.
Een andere man kwam naar Harvey toe met de mededeling: bwana (baas), thank you so much. I am so happy! My stomach is happy! Full of drinks! 9 Fanta! Thank you, boss!
Eh, ow ja, het feest duurde van 1 tot 4, dus 9 fanta in drie uur tijd. Niet onaardig.
Na afloop kwam Harvey naar me toe met de mededeling dat het feest erg geslaagd was. Het doel was immers bereikt voor iedereen. Zoveel mogelijk drinken en eten in zo kort mogelijke tijd. Deed me eraan denken dat het in Nederland eigenlijk helemaal niet zo anders is...
En nu heeft het merendeel van het personeel drie weken verlof. Het is heerlijk rustig in Majete! En nog maar een paar dagen en dan zien we iedereen weer in Nederland! Lekker kerst vieren. Zoveel mogelijk eten en drinken in zo kort mogelijke tijd ;)
Veel liefs,
Amy en Tinus
*Uit De Overgave van Arthur Japin
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Tja, crash PC,volgens broertje desastreus, en tja,begrijpelijk, jij mist je uitlaatklep, je pen met de buitenwereld. Maar positief als je bent, weet je ook dit wel weer af te wimpelen met ok, so it is! Even het weerbericht, het is pas echt koud als je CD niet speelt, je navigatiesysteem eerst moet opwarmen, je een kwartier extra nodig hebt 's morgens om ijsvrij naar je werk te tuffen, maar voor jullie zijn de sauna's extra opgestookt, doet de CV het gewoon als er geen helicopter tegen een hoge mast aanvliegt, zijn er voldoende kaarsen en is er meer dan jullie op kunnen aan biertjes en wijntjes. Over het eten maar te zwijgen......staat de nieuwe Triviant ingeseald te wachten op uitdagers (dit ivm erg nieuwsgierig broertje en moeder), wachten de vrienden met een hartverwarmend kerstfeest. Zijn alle oudereenheden en familie blij jullie weer even te zien en te horen. Dus....de zon zal er zijn, zonder 40 graden te halen,maar met de trotse winterkou zoals jullie in herinnering aan het koude Nederland wel weten! Just a little bit at home for a short moment! We kijken uit naar jullie komst! Ps, betekent wel schrappen om 4.00 uur in de nacht! Hahahah, leve koning winter!
Schaatsen uit het vet,warme chocomel,handschoenen,mutsen,erwtensoep wat wil je nog meer echt Hollands vriesweertje.(Sneeuw kan ik niet beloven) De lichtjes in de kerstboom, glaasje gluhwein, lekker warmbedje extra fleece dekentje. WELKOM effe terug op honk, tot gauw liefs mayi
Dikketruienwollensokkenweer, maar droog dus ons hoor je niet klagen. En als we smorgens vroeg opstaan lijkt het net of het heeft gesneeuwd, de daakjes en het gras mooi wit, nog niet zo "dikwit" als in Vielsalm maar het begin is er zeg maar.En als de dooi stiekum intreed, je weet het hier nooit, hebben ze speciaal voor jullie in Gurrekum de ijsbaan weer klaar gelegd,dus mogelijkheid om te zwieren is er genoeg.
Een reactie posten