Overal beestjes

Ja, dat krijg je als de regentijd begint. Overal, uit alle hoeken en gaten kruipen ‘de beestjes’ weer tevoorschijn.
Grote beestjes, kleine beestjes, bruine, groene, rode of zwarte beestjes, kruipbeestjes, vliegbeestjes, kortom, overal beestjes!
Nou zitten wij daar allebei niet zo heel erg mee.

De bruine en rode kruipbeestjes die overal in ons huis op de muren zitten, ruimen allerlei andere dode beestjes weer op. Dus dat is mooi meegenomen. Af en toe even schudden als er een aan je grote teen begint, of er iets in je nek kruipt.
Zo nu en dan vliegt er een hele dikke helikoptertor of herculestor (niet de wetenschappelijke naam) naar binnen. Vinden we allebei best interessant. Af en toe even je hoofd inhouden als ie laag overkomt. Geen groot probleem.
Bidsprinkhanen in alle soorten en maten zijn ook buitengewoon fascinerend. Wat onvoorspelbaarder vanwege de kunst om zowel te springen als te vliegen, maar ook die kunnen we aan.
De grote groep vliegende mieren, muggen etcetera vallen al in de categorie irritant. Gewoon omdat ze met zoveel zijn en rond de lampen zwermen, maar wel weer een walhalla voor Freek de Gekko, dus die laten we ook lekker zitten.
Schorpioenen zien we ook steeds vaker en ze zijn op zich niet zo erg, zolang je er niet op stapt. Of ze in je bed komen. Die ene die zich dus stiekem in onze klamboe had verstopt, heeft het dan ook moeten bezuren.

En dan zijn er nog de groep die andere beestjes eten, zoals kikkers en gekko’s. Leuke beesten, doen goed werk, mogen blijven.
Spinnen in alle soorten en maten vallen eigenlijk ook in deze categorie, maar voornamelijk van die langpootspinnen kruipen ’s avonds naar beneden en vinden overal wel een plekje. In principe blijven die ook zitten waar ze zitten, ahoewel de duur van hun verblijfsvergunning nogal afhanelijk is van mijn bui.
De rainspiders kruipen met een regelmaat van om de dag onder de buitendeur door naar binnen. Niet zo moeilijk, aangezien er aan alle kanten van de mooie schuifdeur een opening van circa 1 cm is, zodat alle beestjes ’s avonds wat makkelijk naar binnen kunnen komen. Maar deze worden heldhaftig door Tinus een kopje kleiner gemaakt. Ze kunnen immers erg hard en pijnlijk bijten.

You get the point. In zoveel mogelijk harmonie proberen Amy en Tinus te leven met hun beestjes in de bush. Een heel ecosysteem in onze eigen bushbungalow.

De nieuwste aanwist in de laatste categorie (opruimers) lag van de week voor de deur van de slaapkamer. Zeer mysterieus hoe hij (of zij) daar terecht is gekomen, maar goed.
De gevlederde vriend was blijkbaar in de plafondventilator terecht gekomen, iets waar vleermuizen blijkbaar niet tegen kunnen.
Na een uitgebreide post mortem fotosessie had Tinus de vleermuis naar buiten gewerkt. Ik zat in dit hele proces zo ver mogelijk van de vledervriend vandaan trouwens. Beestjes niet zo erg, slangen ook niet, schorpioenen zeer interessant, maar vleermuizen, daar heb ik het niet zo op. Maar goed, één vleermuis maakt nog geen zomer.
Wat schetst onze verbazing dus als we de volgende avond nietsvermoedend in onze thuis bioscoop zitten, als er ineens iets continu rondjes begint te vliegen vlak boven ons hoofd?
Jawel, een nieuwe vledervriend! Hmm, hij vliegt laag, we krijgen vast regen. Maar wat moet je in hemelsnaam met een vleermuis in je huis, eentje die nog laag over vliegt ook.
Dood maken? Neee, no way.
Vangen? Ja, hoe dan? We willen hem niet beschadigen en ook niet in aanraking met hem komen, die beesten dragen toch hondsdolheid over? En we hebben niet even een vangnet tot onze beschikking.
Ok, wat is dan plan C? Eh, schuifdeuren open en hopen dat ie vanzelf op een gegeven moment de weg naar buiten vindt. Maar dan moeten wel alle lichten uit, anders komt de hele buurt vanzelf weer naar binnen gekropen en gevlogen.
En wij dan? Tja, de laptop maar verhuisd naar de slaapkamer, deur dicht en verder kijken.
De vleermuis heeft deze gewonnen.

Veel liefs,
Amy en Tinus

PS Ja, ons huis wordt elke dag schoongemaakt, alle hoeken en gaten geveegd. Geen etensresten te vinden. Maar ja, we wonen nu eenmaal in de bush. Er zijn gewoon heeel veeel beestjes in de bush en zo hoort het ook!