Donderdag 27 september – storm weertje
Na een storm van twee dagen is het inmiddels weer wat aangenamer hier. Al zal dat wel weer langzaam opbouwen naar een heerlijk temperatuurtje van 45 graden. Voor nu is het weer even goed uit te houden.
Het teerprobleem in ons huis wordt langzaam opgelost. Samen met het teer waren ook wat messen en vorken en lepels verdwenen. Hmmm, hoogst merkwaardig. Maar wie verdenk je? We hadden een briefje neergelegd dat degene die ons bestek geleend heeft, dit gaarne weer terug te plaatsen en we zullen geen actie ondernemen.
Wat blijkt achteraf? Ambrose, de veger, was zo vriendelijk geweest een handje te helpen in ons huis, maar hij neemt of de moeite niet of hij weet niet waar alles hoort te liggen, dus je opent één keukenkastje (precies degene die we noit gebruiken) en tadaaa, daar lag alles netjes op een grote hoop ;)
vrijdag 28 september – Rydon goes crazy
Rydon en Nangondo gaat redelijk. Van de week was er één nacht waarin alles tegelijk gebeurde. Ze eten hun groene groente = luzerne niet (het zijn net kleine kinderen). Maar dit hebben ze nodig om aan te sterken. En als ze dat eten, hoeven we niet dagelijks 6 traktorladingen aan takken te leveren. Maar beide zijn koppig. Het is wel heel grappig hoor, want als je allemaal stukjes appel bovenop de berg luzerne legt, eten ze dat er stiekem met die handige lip tussenuit. En als Lucille ze een verrassingsappel geeft, met luzerne erin gepropt, eten ze de appel wel, maar de luzerne spugen ze uit.
Van de week van hogeraf de opdracht gekregen om de rhino zonder eten naar bed te sturen, want dan zouden ze vanzelf wel hun luzerne gaan eten. Diezelfde nacht was het volle maan. En het stormde ook nog.
Nu zijn rhino erg gevoelig voor beweging. Daar reageren ze erg fel op, mede vanwege hun slechte zicht.
En omdat er nu geen afscheiding van takken tussen de twee kooien lag en de maan zo helder was, konden ze elkaar steeds zien. Dit, in combinatie met een lege maag en storm, maakte dat Rydon helemaal gek werd. Hij heeft de hele nacht geprobeerd uit te breken en Nangondo aan te vallen. Daarbij heeft hij zijn hele gezicht weer open gehaald. Lucille is maar in de boma ernaast gaan slapen, om een beetje een oogje in het zeil te houden.
De volgende dag was gelukkig alles weer goed en ze zijn weer rustig en tevreden.
Maandag 1 oktober - babysitten
Jeeee! Nangondo en Rydon eten inmiddels netjes hun groene groentes! Super.
Vandaag moet Lucille een nachtje weg, dus ze heeft gevraagd of wij willen babysitten. Dit betekent dat we het middag en ochtendprogramma moeten waarnemen, en... en dat vinden we helemaal geweldig, dan bij de rhino moeten slapen ;)
Wij slapen in de boma naast Rydon, op een stretcher in de open lucht. Beetje af en toe praten met die beestjes. Komt helemaal goed! Ik zal er een leuke videorapportage van maken, want dit is natuurlijk heel bijzonder. En als alles goed gaat, hebben we er binnenkort zes dagen de verantwoordelijkheid voor. Zolang we er maar geen laten ontsnappen, want we hebben nu alle sleutels van alle deuren!
De capture van de zes (ja, Olahili mag nog steeds blijven, dus een mannetje minder uit ZA) rhino die uiteindelijk hierheen komen, is in Zuid-Afrika ook in volle gang. Inmiddels zijn er 3 vrouwetjes gevangen, waarvan twee hoogzwanger! WAHOEEE! Dat betekent dus dat er hier kleintjes bijkomen!!!
Verder weinig spannende dingen deze week. Overdag werken we op kantoor en dan rond een uur of drie gaan we even naar de rhino, hokken uitmesten, etc. Maar goed, ik moet toegeven, mijn weekinvulling zou erger kunnen zijn!
Veel liefs,
Amy en Tinus
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Eem en Tinus, wat een heerlijk verhaal weer! Jahoe, kom maar op kleintjes!!!
Veel liefs, uw trouwe lezeres Lisette
Hoi Amy en Tinus,
Never a dull moment! Alhoewel jullie dagindeling vast heel normaal is voor natuurparkbeheerders, is het toch steeds weer verrassend om te lezen wat jullie nu weer hebben meegemaakt.Voorlopig hoeven jullie niet bang te zijn dat het leven een sleur wordt... Erg leuk voor het thuisfront om weer lekker bij weg te dromen. Jullie hebben inmiddels vreselijke hitte en hier begin ik alweer koude voeten te krijgen. Vandaag beloofd echter een mooie zonnige dag te worden. Dus daar ga ik dan maar met volle teugen van genieten op mijn vrije dag.
Groetjes uit het (bijna) zonnige Hoofddorp, Anouk
Een reactie posten