See you in Court!!

Zaterdagochtend eerst gezellig familie-uitje met ons adoptiekind Kevin, the Peace Corps worker, naar Nyala park voor de giraffen.
Zoals ik al eerder vermeldde, zijn giraffen helaas geen origineel onderdeel van Malawi wildlife, maar ze zijn gewoon zo leuk! En we werden beloond met een baby-giraffe, net zo’n grote knuffel haha.

Terug in Majete weer de jongens opgepikt voor het voetballen. We voetbalden uit. De landcruiser vol met enthousiaste kerels die gedurende de hele weg al roepend en fluitend iedereen lieten weten dat zij van het majete voetbalteam waren!
Weg Majete-Chikwawa geen probleem. Maar net buiten Chikwawa moesten we een zijweggetje in. Dwars door de dorpjes kwamen we ineens bij een rivier uit. Wij dachten: oh, we zijn zeker verkeerd gereden... Maar nee hoor, de weg liep gewoon dwars door de rivier heen. Natuurlijk.
Dit was obstakel nummer 1. Volgens Chambo was het vanaf hier naar het voetbalveld nog zo’n 20 minuten lopen, dus wij dachten: dan kan het niet ver meer zijn... maar we hadden het weer mis.
Vervolgens hebben we nog ruim een uur de Camel Trophy gereden...door stijle droge rivierbeddingen, omhoog, omlaag, grote gaten in de weg omzeilend en dat met een landcruiser vol met mensen...
Maar uiteindelijk: bestemming bereikt! Een klein dorpje tegen de bergwand aan.
De blankies waren weer een bezienswaardigheid op zich. Het hele dorp was uitgelopen en het hele veld stond vol mensen! Echt vol.
Han en ik waren continu omringd door een groep kinderen die ons voor anderhalf uur ongegeneerd zonder onderbreking hebben aangekeken. En ondertussen probeerden zo dichtbij mogelijk te staan.
De wedstrijd hebben we verloren met 1-0, ondanks onze mooie outfits was het team zonder voetbalschoenen toch sterker. Maar dat hoopte ik stiekem al, want toen ze scoorden vloog iedereen natuurlijk weer het veld over.
De wisselspelers waren trouwens ook erg interessant...er liep ineens een kudde geiten over het veld heen, maar iedereen speelde gewoon door!
De terugweg was een nog grotere uitdaging, aangezien het nu inmiddels pikkedonker was. Dus alle jongens hebben we zeker vijf keer uit laten stappen omdat de cruiser het anders niet zou trekken. Bij een heftige hellingproef trok de cruiser het echt niet meer, maar met de hulp van 25 man geen probleem natuurlijk.
Onderweg naar huis Carl, de andere peacecorpswoker, opgepikt en met de twee boys en Han en Adrie nog lekker bij het kampvuur gezeten tot mijn ogen dicht vielen.

Volgende ochtend was onze bestemming van de dag: Mount Mulanje. Zijn we al eerder geweest, maar je kunt er heerlijk wandelen.
Onderweg kwamen we natuurlijk weer de drie police roadblocks tegen die we altijd door moeten, maar ze kennen ons inmiddels en we mogen altijd gewoon doorrijden.
Er was echter op deze heerlijke zondag nog een vierde roadblock ingericht. En deze meneer wuifde ons naar de kant, vroeg Tinus’ rijbewijs zoals normaal, maar vroeg vervolgens om uit te stappen. Hmm, dat is vreemd.
Dus Tinus vraagt: what’s the problem, officer?
Bleek dat de certificaten voor wegenbelasting en APK (twee verschillende stickers die op je raam geplakt zijn) waren verlopen... en op zijn malawinees had niemand van Majete dat tegen ons gezegd, of uberhaupt dat dat vernieuwd moest worden. Dus ja, een grote zucht dan maar en kijken hoe we dit zo goed mogelijk kunnen oplossen.
Gelukkig was de politie-agent de beroerdste niet. We mochten met hem in onze eigen auto naar het politiebureau in Blantyre rijden, alwaar we een brief meekregen zodat we in ieder geval naar Mulanje en terug konden rijden. Vrijgeleide A39 dus. Geen probleem.
Tinus zijn rijbewijs (gelukkig een kopie) werd wel ingehouden en dinsdagochtend moesten we ons weer melden op het politie bureau alwaar we naar de rechtbank zouden gaan om te horen wat de definitieve boete is.
Lekker omslachtig dus allemaal, maar dat is Malawi.

Dus wij lekker verder getoerd naar Mulanje alwaar we lekker twee daagjes genoten hebben van de bergen, wandelingetje gemaakt, etc.
Op maandag gesprek met Patricio om toch de auto maar terug naar Majete te brengen in plaats van te overnachten in Blantyre.
Patricio is natuurlijk veel meer bekend met de Malawinese wet, taal en gebruiken en hij zei heel terecht dat het ons waarschijnlijk de hele dag zou kosten en het niet eens zeker is dat de zaak dan vandaag voorkomt, dus hij is er nu heen om het te regelen.
To be continued!

Veel liefs,
Amy en Tinus

PS Ik heb een nieuwe map voor onze foto’s gemaakt. Het werden er zoveel (415) en laden duurt dan zo lang. Dus Map 1 is Jan 07 – Mei 07 en Map 2 begint in Jun 07.
De link op het weblog is aangepast...
PPS ja, we hebben uiteindelijk tegels gevonden, verschillende soorten :) Wordt een mooi mozaiekje