Laatste loodjes...

...zijn het zwaarst. Vooral als je het aan Tinus vraagt de afgelopen dagen. Hij heeft woensdag en donderdag 15 uur per dag gewerkt aan het vijfjarenplan wat voor zijn vertrek nog klaar moet zijn, en dat naast de normale rapportages en het uittellen van de lonen voor 257 werknemers!
Dus ik denk wel dat ik kan zeggen dat hij aan vakantie toe is!!!

Woensdag kwam Ben de Ponti op bezoek. Hij doet momenteel een expeditie waarbij hij in de voetsporen van Livingstone loopt. Samen met hem en zijn gevolg heb ik het graf van Thornton bezocht, wat hier in de buurt ligt.
In 1962 is Dr. Livingstone tijdens zijn tocht over de Shire rivier hier bij de watervallen gestrand en heeft als eerste Mathiti gesticht, waar nu ons hoofdkwartier is. Zijn metgezel Thornton overleefde de tocht niet en stierf op 21 april 1862 na een dysenterie aanval. Hij ligt begraven aan de voet van een grote baobab uitkijkend over de mooie oevers van de Shire river.
Een interessant gezelschap en mijn volgend missie wordt het boek ‘De Zambezi expeditie’ zien te bemachtigen geschreven door Livingstone en zijn broer.

De volgende dag dus een lange werkdag. Toen we weer thuis kwamen in Thawale hebben we snel wat te eten gefixed en dat heerlijk languit voor de tv opgegeten! Oftewel, laptop opgezet in lapa en Scrubs gekeken haha. Soms moet je jezelf een beetje verwennen.
En we hadden onze nieuwe vrienden weer bij de tent. Blijkbaar komen ze alleen als er geen andere bezoekers zijn. Maar ik werd midden in de nacht wakker van Kai die ongegeneerd zijn maag liet rommelen. Hij liep lekker rond de tent te drentelen. Ik lag er al een half uur naar te luisteren en te bedenken of ik dapper genoeg was om op te staan en naar het toilet te lopen, aangezien hij precies daar van een boom stond te eten en ik hem niet wilde storen.
Vervolgens wordt tinus wakker, stommelt wat, gaat naar toilet, pakt zaklamp, schijnt Kai even bij en gaat weer liggen. Ik dacht echt: Nou ja, lig ik hier een beetje extra stil en voorzichtig te doen!
Maar goed, weer een belangrijke les dus, olifant is echt niet geinteresseerd in andere dingen dan zijn eten. Daarbij wist hij allang dat we in die tent lagen, dus ik kon hem toch niet meer laten schrikken. En al die informatie weet ik echt wel, maar het is toch anders als je in het maanlicht de silhouet van een grote olifant naast je tent ziet staan!
Wat wel gezellig was, was dat hij een vriend bij zich had. Boris. Geen idee hoe we op die naam kwamen, maar om 3 uur ‘s nachts moet je ook niet te veel nadenken.
Ayway, de volgende ochtend had Kai een lieve boodschap achtergelaten. Grote drollen op ons pad haha!

Vrijdag was weer een Blantyre dag. Weer zo’n echte ouderwetse weinig bereikende Blantyre dag, waar je veel energie in stopt en weinig voor terug krijgt. Zo is Tinus onverrichter zake weggelopen bij het gasbedrijf aangezien ze in een half uur tijd slechts 1 klant geholpen hadden. En ik heb een uur doorgebracht bij de drukker waar 1 opdracht nog steeds niet af was, 1 opdracht vermist werd en 1 opdracht nog bevestigd moest worden. Ik ging dus weer met lege handen naar huis.
Maar ja, dat is Malawi en je kunt er niks aan doen. Ja, natuurlijk kun je je frustraties laten blijken en zelfs kwaad worden, maar daar heb je alleen jezelf mee. Dus de kunst is om de juiste persoon te vinden die nog enigszins wat peper in zijn reet heeft en hem verantwoordelijk maken voor jouw probleem.
Aan de andere kant is het ook wel grappig. Ik verwijs jullie nogmaals naar mijn favoriete film “Asterix en de Helden” en dan met name de zoektocht naar vrijgeleide A38. Zo ook gisteren in de drukkerij. Eerst begon één iemand te zoeken naar mijn opdrachten, toen twee, toen drie en uiteindelijk liepen er vier man te rennen haha! Zonder succes, dat dan weer wel.

Vandaag nog een drukke dag. Er zijn 13 mensen die olifanten komen zoeken en die in Thawale lunchen. Tinus heeft straks dus weer payday en morgen is er weer voetbal.

En dan, ja en dan....tikupita ku nyumba! Oftewel, gaan we weer naar huis! Maandag verlaten we Majete al vroeg. We vliegen rond half twaalf, maar aangezien het ca. 2 uur rijden is en we ook 2 uur van tevoren aanwezig moeten zijn, gaan we rond half 8 's ochtends weg. De volgende dag om 9.00 uur zetten we dan weer voet op Nederlandse bodem! We kijken er erg naar uit om iedereen weer even te zien!

Tiwonana!

Veel liefs,
Amy en Tinus