Miss Piggy is zielig. Gistermiddag viel ons op dat ze maar op 3 pootjes liep. Het pootje rechtsachter bungelde er maar een beetje bij en was helemaal opgezet. Na een inspectie van Dr. Jes en Dr. Tinus was de diagnose: gebroken pootje.
Tja, en wat doe je dan met een bushpig? De Malawianen zouden het wel weten, hop de pan in! Maar wij zijn, ondanks haar nukken, veel te veel gehecht geraakt aan ons stinkende, piepende, voedsel bedelende, aandachtvragende varkentje. Dus verzorgen we haar zo goed als we kunnen met banaantjes waarin we pijnstillers verstoppen en allerlei ander groente en fruit dat we nog op voorraad hebbben. Ze hobbelt nog steeds vrolijk rond hoor, en als ze bavianen hoort, probeert ze er nog steeds naar toe te rennen, maar dat gaat alleen effe niet zo snel meer. Volgens Jes heelt het vanzelf en zo niet, dan kunnen bushpigs zich prima redden met 3 pootjes...so let’s hope for the best.
Verder is het heerlijk weekend, al begon het wel zo ongeveer klokslag 12 zaterdagmiddag (als ons weekend begint) te regenen, maar aangezien het wel eens de laatste regen van het seizoen kan zijn, genieten we er nog even van. Ook wordt het al wat kouder, lees een graad of 28, brrr. Ik had gisteravond zowaar een vest aangetrokken ;)
Zaterdagavond gezellig met Jes, Harvey en Janet een biertje gedronken. Het was tenslotte zaterdagavond en ook al woon je in the middle of nowhere, dan moet je dat toch een beetje vieren he! Was erg gezellig.
We hebben allerlei verhalen gehoord over wie doet het met wie in de scouts camps, die heeft negen kinderen bij die voruw, en nog 3 bij een ander. Die vrouw houdt van jonge mannen. Die man is pas betrapt met de vrouw van die. Echt, we moeten een organigram gaan maken om het nog een beetje te snappen! Alhoewel, de kern is, iedereen doet het blijkbaar met iedereen hier in het scoutskamp...;)
Probeer dan maar eens iets uit te leggen over familyplanning of HIV/Aids. Onmogelijk. Of eerder gezegd, een zware uitdaging. Er zijn hier nog steeds mensen die geloven dat als je het met een maagd doet, dat je bent genezen van je HIV. En ouders spelen hierop in door hun dochters van 6 a 7 jaar te verkopen. Dus niet alleen hebben die kids geen jeugd meer, ze lopen ook nog eens de kans om HIV te krijgen. Getekend voor het leven, maar hier de normaalste zaak van de wereld...
Iemand anders gelooft er weer heilig in dat als hij condooms gebruikt, er iets gebeurt met de president van Malawi. Omdat condooms behekst zijn. Dat soort dingen.
Op de terugweg naar Thawale in het donker reden we weer een groep olifanten tegemoet die de weg overstaken. Tinus op de rem en gelijk achteruit, al is dat wel erg lastig in het pikkedonker natuurlijk.
En er bleven steeds meer olifanten en olifantjes voorbij komen. Dit is overdag hartstikke leuk, maar ’s nachts heb je dus geen flauw idee waar de rest van de groep zich bevindt. Dus wachten...en wachten...en wachten.
Na een kwartiertje dachten we, we rijden weer een stukje, en ja hoor, daar waren ze weer. Dus weer in de achteruit en wachten, wachten, wachten.
Dit hebben we drie keer geprobeerd. Maar de olifanten vonden het wel prima midden op de weg, dus kozen Amy en Tinus het hazepad en zijn kilometers omgereden om vanaf een andere kant Thawale te bereiken. Missie na ruim een uur gelukkig geslaagd. Ik was erg blij dat we veilig in de tent waren!
What else is new? Ehm, het is vandaag 1 april en dat betekent stress voor onze poortwachter. Deze man neemt zijn werk zeer zeer serieus. Zijn werk is het registreren van alle bezoekers en zorgen dat ze entreegeld betalen. Nu heeft deze dame bedacht dat per 1 april de prijzen iets aangepast moesten worden. Dus heb ik nieuwe briefjes uitgeprint die vandaag opgehangen moeten worden. Stressfactor 1.
Daarbij heb ik de brochure binnen die we nu aan de visitors gaan uitdelen. Stressfactor twee.
Wel grappig, ik had ze woensdag al gegeven aan hem en toen we vrijdag onverwacht bezoekers kregen, vroeg ik hem: waar zijn de folders? Zegt ie, dat moest toch pas per 1 april, dus die heb ik mee naar huis genomen om te bewaren. Tja, my fault, tegen Malawianen moet je gewoon heel heel direct zijn.
Ten derde hebben we nu een honesty drinks system in Thawale. De enige plek in het park waar je als visitor koude drankjes kunt krijgen. Maar omdat er niet altijd iemand is, moeten gasten zelf het aantal drankjes noteren en bij hem afrekenen. Stressfactor 3.
Gingen die bezoekers gisteren dus weg. Tinus helemaal uitgelegd hoe het drankbonnetjessysteem nu werkte en hij snapte het helemaal. Dus moesten de gasten bij het verlaten van het park hun bonnetje bij hem inleveren om te betalen.
Belt hij Tinus op: Bwana (=boss), I think these people are trying to rip me of. I have their drink tab, but they wrote everything in their own language! I can’t read that!
Wat bleek nou, ze hebben gewoon aantal biertjes en frisdrank geturfd. Ja. Logisch. Wisten wij veel dat hij geen idee had wat turven is!!!
Ik kan over hem nog hele verhalen vertellen, maar nog eentje dan voor deze blog. Hij zit in zijn hokje tegenover het kantoor, dus af en toe loopt Tinus er even heen voor een praatje.
Zegt hij: Bwana, did you had accident? You have hole in trousers.
Tinus: No, that is fashion in Holland.
Oooh, so it’s a culture thing?
Tinus: Yes Austin, it’s a culture thing.
And that says it all; alle rare, opvallende, vreemde, grappige dingen die wij hier meemaken en uiteraard ook de dingen die wij als azungu hier doen en vreemd zijn in de ogen van de Malawianen, uiteindelijk komt het hierop neer: it’s just a culture thing.
Veel liefs,
Amy en Tinus
PS Postupdate
- oma en opa: bedankt voor jullie lieve en lange brief! En natuurlijk voor de berichtjes op het weblog haha!
- Maarten, Hermien, Sara en Evy, wat een mooi pakketje!!! Ik ben er heel blij mee. Een lange brief, leuke foto's, mooie tekeningen en een boek! Heerlijk!
- Han en Adrie: Eindelijk! Ik kan weer Sudoku-en!!!
2 opmerkingen:
Eiiiiiiiiiiiiindelijk, we zitten buiten. Voor ons is zes graden boven nul al heel wat, dus toch maar even een vestje aangetrokken. Nee, geintje ik denk een graad of veertien, vijftien. Vandaag de dag dat werkelijk iedereen een beetje in z,n tuintje bezig is, caravannetje van stal heeft gehaald en alvast het beste plekje probeert in te pikken in het natuurpark,: De Katjeskelder of misschien nog wel beter Het Haasje,: o, o, wat hebben we het weer druk met z,n 16 miljoen inlanders. Een feestje is er niks bij. Ook wij natuurlijk, de ouwe zakken potgrond van verleden jaar maar even verspreid over 2 vierkante meter, maar ja, wij, ik herhaal, wij:::::::; zijn al gauw tevreden. Je moeder heeft nog even een blauwe druif (inheemse plant) gefotografeerd en al was het het achtste wereldwonder,;daarna zowaar een lammetje. (Voor jullie informatie,; jong schaap, lollige afstammeling van wollige viervoeter. Wollige viervoeter is het exemplaar dat, nadat zij enige maanden geleden op onromantische wijze min cq. of meer genomen is door het mannelijke exemplaar voorlopig de daaropvolgende weken met een gigantische blauwe of rode plak op de achtersteven door het leven moet gaan.) In de mensenwereld nog niet algemeen gangbaar, maar mijns inziens zou het voor een grote groep wel handig zijn, zodat deez gelijkgestemden direkt kunnen inschatten of een redelijk aan de verwachtingen voldoend exemplaar niet alvast eerder de bloemetjes heeft buitengezet..... Terug naar de foto,s die hoe dan ook gemaakt dienden te worden, waarschijnlijk voordat de flora en fauna hier door welke mysterieuze oorzaak dan ook, morgenochtend geheel verdwenen zou blijken te zijn.
Potdomme wat een verhaal, je moet wat doen om de andere wereld tevreden te stellen. Fijn, dat er overigens hazenpaden zijn, die je kunt kiezen in geval van nood. Moeten toch wel behoorlijke exemplaren bijzitten wil je daar met je 4x4 gebruik van kunnen maken. Het is wederom tijd om vorlopig even af te sluiten, tot nieuw nieuws, de hartelijke groetjes van... daddy
Haha, doet me denken aan de keer dat we in griekenland voor 12 man vis bestelde en voor 5 vlees, netjes geturfd wat iedereen wilde.. je raad het al 1 vlees en 2 vis, want de rest was immers doorgestreept :-)
Maar blijft geweldig jullie blog te lezen, mooie avonturen hoor. Ook wel weer schokkend om te lezen hoe er daar met HIV/AIDS wordt omgegaan en wat een grote rol bijgeloof speelt.
Geniet lekker van de laatste koele dagen. En beterschap voor Miss Piggy. liefs
Een reactie posten