‘t is alweer even geleden dat ik op ‘t weblog een berichtje heb gepost.
Ondanks dat we hier in een Wildlife Reserve wonen, moeten we ook gewoon werken. En hard ook ;-)
‘t enige verschil is echter dat je hier continue werkt aan iets waar je in woont, waar je in gelooft en waar je echt iets van wil maken!
Dan maakt ‘t ook niet zoveel uit of je nou processen en procedures opstelt, authorisaties herziet, volledige administratie opzet en beheert,een boardmeeting bijwoont, met de accountant overlegt, of dat je nou host bent van Thawali (gasten een goed vegvoel geven, een bushbraai voor 20 personen), mee moet gaan op elephant-tracking (om voor ‘toekomstige-toerist’ te spleen) bushwalks maken (om de toekomstige camping-spot uit te zoeken) of de nieuwe office inrichten.
Aan het einde van iedere dag eindigen we toch in onze lappa, bij de waterpoel.
“Wat hebben we toch hard gewerkt hè?”
“Nou idd, maar ‘t voelde helemaal niet als werk”
“Nee, klopt, wat een leuke dag was ‘t weer hè!”
Eigenlijk; alles wat we doen is werk, met passie en vol overgave!
Vanochtend had ik ineens een ingeving.
- Bij ons kantoor liggen ontzettend veel amarula-vruchten op de grond.
- Ons kantoor staat net buiten het hekwerk (= de sanctuary)
- Binnen het hekwerk zijn de olifantjes
- Hmm….
- Dat is zonde….
- Dus ik heb 2 emmers, een kartonnen doos, een vuilnisbak en een grote plasticzak gevuld met amarula, samen met wat werkmannen die zo vriendelijk waren om die ‘rare-amarula-verzamelende-witmans’ te helpen
Dus toen we vanmiddag zijn gaan lunchen in Thawali, in de lappa, heb ik de voorraad achter in de pick-up gezet. Rond de waterpoel heb ik de amarula-vruchten tactisch en zo natuurlijk mogelijk verspreid.
AND NOW….
WE WAIT!!
Binnenkort het vervolg…
Na de lunch komen we terug bij de office, komt een nieuwe scout, Evans, naar me toe om te vertellen dat ‘t goed gaat met zijn vrouw. (We hadden hem een lift gegeven naar het ziekenhuis toen wij naar Blantyre gingen) en dat ze is bevallen van een dochtertje.
Uiteraard feliciteerde ik Evans van harte met zijn eerste kindje.
Ik wilde al bijna weer terug lopen naar de office, waarop hij terloops vroeg;
“Would you give my daughter a name?”
….eeehhhmmmm… that would be an honour (I guess…???)
As maandag is zijn vrouw weer terug in Majete, als ze ontslagen is uit het ziekenhuis. Ik word rond lunch bij hun thuis verwacht, waarbij ik aan de familie moet laten weten wat de naam van het kindje wordt…
Nog maar drie dagen…. The pressure…
In NL heb je daar toch zo’n 9 maanden voor…
Nog geen kids, maar al wel een kindje waarvoor we een naam gaan uitzoeken… ;-)
Just another day at the office !!
Liefs Amy en Tinus
PS en nu… olifantenjacht…
6 opmerkingen:
Ok, goed gedaan met die vruchtenverdeeldozen! Maar nu opdracht twee, een naam!! Het moet wel wat bijzonders zijn hoor!! Om de druk maar wat op te voeren zeg maar. Wens je wijsheid op je pad!!
O, nog meer goed nieuws, onze vlucht gaat geboekt worden!! (met behulp van geweldige Francien!!!) Wordt vervolgd.....aankomst 23 juli tot 9 aug. 2007 Yeah....
Peet Oom Martijn van een mtsikana in Malawi, geweldig. Zijn benieuwd naar jouw naam voor de kleine meid en dat wordt trakteren op beschuit met roze muisjes(olifantjes)!
Wachten op de foto's gaan wij mee pronken ha ha.
Haha, jullie eerste "Lotte" staat al op de wereld zonder er zelf maar een pufje een kreuntje of een steuntje voor te hoeven laten. Mijn moedergevoelens krijgen wel jaloerse trekjes....heerlijk zo'n klein bruin bolleke in je armen (mits het niet huilt natuurlijk!!)
Dit is even een test van de pc van oma
Hallo amy, hier is pap. Ik ben bij opa en oma op de verjaardag van opa. Ik leg even uit hoe hij kan reageren, dus verwacht nog even geen heel verhaal.
Daaaaaaaar zijn we weer, natuurlijk,daddy. Om gelijk maar met de deur in de lappa te vallen; Whats in a name? Hoe noem je iemand, die de rest van z,n leven toch min of meer via z,n naam aan jouw, Tinus dus, verbonden is. Naar een bekende, word ook weer zo cruciaal, want naar wie?
Gaat het meiske misschien Han of Hanny heten naar een bekend familielid misschien, ook al ken ik het deernke nog niet, zoiets doe je toch niet Tinus. Kijk, Penelope Cruz, of Jelo, of meer van dat bekend gedoe wordt al iets anders. Livy naar Livingstone dan?, is een mogelijkheid, maar hebben ze daar allemaal wel zulke goeie herinneringen aan. Is er geen Malawinees namenboekje te verkrijgen bij de burgelijke stand zodat je iets passends kan kiezen?
Annemieke vertelde bv dat Coffy Anan of hoe je het ook schrijft genoemd is naar de dag waarop hij is geboren. Coffy betekend gewoon "vrijdag". Maar, dat moet je zeker niet doen want als je nog eens een keer iemand een naam moet geven en je blijft in dezelfde trent, dan heb je goede kans dat iemand door het leven moet gaan met als naam "1e kerstdag",;;; ben je spreekwoordelijk flink in de lokale aap gelogeerd. Al met al een moeilijk gegeven, kom wij brengen oma even naar huis en mijn wekelijkse stukje zit er weer op. Morgen gewoon een werkdag en verder niet veel nieuws. Tinus, veel succes en Amy veel suppoort, want ondanks dat hij het moet verzinnen weet ik al hoe het gaat; , s,avonds als je bijna slaapt,,,,,,, Amy, amy,;;;;; wat denk je van //en dan komt er weer wat, waarop je bij jezelf denkt, Tinus noem het kind toch gewoon Boerenyogurt en laat mij alsjeblieft met rust. Love you allebei en groetjes,, daddy
Een reactie posten