The big city of Blantyre

Gisteren 'even' naar de stad gereden voor een paar boodschappen. Dat 'even' geldt hier dat je daar zo'n dag voor uit kunt trekken.
Ten eerste is het vervoer nog steeds een beetje een probleem hier; er zijn meer mensen dan auto's. Dus zijn Tinus en ik achter in de bak van de Landcruiser van Jess gehopt voor zo'n anderhalf uur rijden naar Blantyre. Op zich niet zo'n probleem, als wel een uitdaging voor het zitvlees. En de elementen moeten je gunstig gezind zijn, wat eigenlijk maar zelden voorkomt. Te veel zon en je verbrandt levend, en, zoals gisteren, te donkere wolken.....
Gelukkig hebben we nog net op tijd een beetje professorisch een stuk zeil gespannen zodat tinus en ik nog redelijk droog zaten.
Het leuke van achterin zitten, is wel dat je ruim de tijd hebt om naar iedereen te zwaaien en daar word je wel erg vrolijk van. Kinderen maken er echt een spel van zo lang mogelijk naar die azungus (blanken) te zwaaien ;)

Jess heeft ons gedropt bij het winkelcentrum, jaja, een echt winkelcentrum, waar tot onze verbazing een hoop te verkrijgen is. Ten eerste hadden we het eerder al over deShoprite, een supermarkt met alles wat de C1000 ook heeft.
Dan zijn er nog de Game, een soort mix tussen Mediamarkt, Zeeman, Gamma en Bart Smit. Van aerobed tot wasmachine, van theelepeltje tot Triviant en van strijkijzer tot spider Man. alles dus. behalve een simpel verloopstekkertje om onze laptop hier in te pluggen, dat dan weer niet.
Verder zijn er nog een Kruidvat, een paar kledingwinkeltjes, een fotoshop, een telefoonshop, twee lunchrooms, etc. Very handy! Maar ook errug duur! Vooral alles wat met techniek te maken heeft. Dit moet allemaal geimporteerd worden en ik denk dat het meeste wat we bij de Game gezien hebben aan pc-dingen 1,5 a 2x zo duur zijn!

De terugrit was een nog grotere uitdaging, aangezien er toen 6 geteerde palen van zo'n 8 meter over de auto lagen en we tussen een paar jerrycans en boodschappen ingepropt zaten. Maar uiteindelijk heelhuids aangekomen.

In Majete wilde Harvey (head of scouts) ons graag de vangst van de dag laten zien. Toen we aankwamen in het kantoor kwam de stank ons al tegemoet... een stroper had twee bavianen gedood...De stroper stond daar met grote handboeien en zijn vangst op de grond uitgespreid in het kantoortje. Blijkbaar was onderdeel van zijn straf het feit dat wij allemaal even naar het aapje moesten kijken. Wie het aapje in dit geval was, de stroper of zijn vangst, mag je zelf bedenken. In ieder geval vond ik het erg zielig. De stroper werd afgevoerd en overgedragen aan de politie. Hij kan een boete krijgen of een gevangenisstraf. Op zich niet voor het doden van de bavianen. Dat mag in principe gewoon. Net als Bushpigs. Omdat dat 'ongedierte' is die mensen en gewassen lastig vallen. Deze man wordt waarschijnlijk berecht voor verboden wapenbezit. Eigengemaakte geweren.
Het goede nieuws was wel dat deze man van ver kwam, dus dat het nieuws dat er in Majete niet gestroopt mag worden in de omgeving wel bekend.

Tja, just another day at the office. 's avonds in Tewali (tentenkamp) aangekomen wachtte ons wel weer een mooi gezicht. Omdat het de hele dag geregend had, kon de was niet buiten hangen. Dus hadden ze onze was en de was van Jess, Oscar en Sarah dwars door de lappa gehangen.

In de tent nog geprobeerd om met een verloopstekkertje dat volgens ons wel moest werken, de laptop aan te sluiten. En dat lukte, voor 5 minuten....en toen viel de stroom in onze tent uit ;)

Liefs Amy en Tinus