We schrijven zomer 2006. Tinus komt thuis en zegt tegen Amy: "Wat zou je er van denken als we samen naar een Wildlife Park in Afrika konden om te gaan werken?".
Oortjes klapperen, ogen worden groter: "Seriously??? Hoe, wat, wanneer, waarom...WOW"
En met dit bericht begon een nieuw avontuur…
Tinus werd via via op een vacature van African Parks gewezen onder het motto: “jullie waren toch naar Afrika geweest, misschien is dit wel wat voor jullie…”
Gezocht: financieel coördinator voor een wildpark in Afrika.
Deze zin heeft een hoop gedachten, gevoelens en vragen opgeroepen. Maar ja, we zouden niks weten als we het niet zouden proberen. Dus ja…gewoon maar proberen dan, toch?
Vanwege vakanties en het toch nog onverwacht overlijden van Paul Fentener van Vlissingen, de Founding Father van African Parks Conservation, duurde het echter nog wel even voordat we dan uiteindelijk een eerste gesprek hadden.
Een tijd van veel dromen en weinig antwoorden.
Tot maandagochtend 2 oktober. Eindelijk konden we op gesprek komen bij de algemeen directeur van de stichting in Nederland. We waren ontboden op het landgoed in Langbroek.
Een goed eerste gesprek met eindelijk wat antwoorden.
Gedurende het gesprek kwam het er eigenlijk op neer dat er een financieel coördinator werd gezocht voor Majete Wildlife Reservation in Malawi. Een park wat inmiddels 3 jaar geleden is opgericht. Het doel: de wildlifepopulatie herstellen.
Het park bestaat al veel langer, maar de afgelopen decennia is het zo goed als leeg gestroopt.
Het park moet uiteindelijk toeristisch aantrekkelijk gemaakt worden. Dit heeft als subdoel dat dit ook in het belang is voor de omringende community, omdat het zorgt voor werkgelegenheid en inkomen en dus de economie stimuleert. Maar concreet betekent dit dat in het park nog wegen aangelegd moeten worden, huizen en lodges gebouwd, het park omheind, de dieren geherintroduceerd, etc. Ook moeten er voorlichting worden gegeven om er voor te zorgen dat het stropen stopt.
Kortom, klinkt geweldig. Voor Tinus een hoop werk te doen! Maar ja, wat ga ik dan eigenlijk doen? Al snel werd duidelijk dat African Parks niet direct een vacature voor mij had liggen. Maar het alternatief klonk me eigenlijk nog beter in de oren. Ik mocht mee als vrijwilliger. Dit houdt in dat er genoeg te doen is waar ik mijn tanden in kan zetten. Wat precies weet ik echt nog niet, dat ligt aan de behoefte in Majete. Maar denk aan een variëteit van projecten, van het bouwen van een speeltuin zoals twee vrijwilligers net gedaan hebben, tot het organiseren van schoolexcursies naar het park. Daarover later vast veel meer :).
Aan het einde van het gesprek kregen we het advies mee: “denk er nog maar even over na en laat deze week maar even weten of jullie nog willen…”
Dus met een telefoonnummer van de Nederlandse financieel coördinator die nu tijdelijk in het park werkzaam is, verlieten we het pand…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten